.
.
Vals plat
Het lichaam hier gevoerd op het kaal maar vaste land
de maat is vol met wat ze je vertelden,
zonder een tweesprong in de smalte van de velden,
nergens is iets dan jij, zo ver je was geworden.
Gestuurd door het verschil in lengte van de benen,
blijft het geweken einde steeds waar het begon,
gestokte pas van harts- en ademtocht,
wacht in het zelf gekeerd, alleen, één rechte bocht.
Over het valse plat te klimmen van je eigen horizon.
©vrederat 23.08.10
.
Simen, hartelijk dank voor dit gedicht bij mijn eerste schilderij met olieverf!
.
.
.
.
.
En wie is de schilder van dit prachtige werk?
Wat een tristesse, solitude en verlatenheid.
LikeLike
Dag Uvi, dank je voor je reactie. Ik heb dat in 1973 geschilderd. De eerste keer dat ik iets met olieverf deed. Lang heb ik alleen in deze tinten kunnen schilderen. Later kregen ze meer kleur zoals je op het blog kunt zien. Hartelijke groet en leuk dat er iemand in oud werk neust :-)
LikeGeliked door 1 persoon