©svara 2003
.
als kind leerde ik
me boetseren in hokjes
gedachten beeldhouwen
met mijn omgeving mee
ik schilderde mijn leven
naar grenzen
huppelde er overheen
naar woorden van nu
als flitsen
in de onmetelijkheid
waar ze vervliegen naar ergens
bewaard worden in de ether
©svara
22-02-2011
.
.
.
.
Svara 
De titel zit nog in het zwart gevangen.
Het eind is nog heel open.
Een uitroepteken op zijn kop.
! Hier kan de tekst niet wit gemaakt
LikeLike
mooi gezegd over de titel Simen
de onmetelijkheid is open ja
heerlijk om die vrijheid soms écht te voelen
hartegroet van mij
LikeLike
van de gevangen vrijheid worden bevrijdt
LikeLike
hoe vrij is vrij in de ether in de onmetelijkheid?
hoe bevrijdt kun je als mens zijn?
ooit misschien….
groet je
LikeLike
waar bewaren wij
waren wij
wijzer
van
welke
klok
(vanuit het niets ;)
groet,
hippo
LikeLike
vanuit het niets….
in welke tijd….
dank je Hippo
LikeLike
Waar ze voortvloeien,
waar ze,
ontvangen mogen worden.
Mooi.
LikeLike
Voortvloeier welkom hier
en wat prachtig verwoord!
dank je
LikeLike
Jammer dat bij het gele sterretje staat dat je aan kunt geven of je dit blog “leuk” vindt. Leuk vindt ik niet voor alles van toepassing, al moet ik zeggen dat ik je illustratie behalve mooi ook leuk vindt.
In de beweging zit de drang naar vrijheid gevangen, die ik uit je woorden haal.
LikeLike
Hoi Ingrid
Voor mij is like of je er van houdt en dat is heel breed toch?
dank je
het maakt me altijd blij als ik er naar kijk
alleen jammer dat het een blauwe achtergrond lijkt terwijl het verschillende tinten geel zijn
maar ach….
groet je
LikeLike
Misschien moet je eens terugduwen. Sommige materie is koppig, en meegeven is niet altijd bevrijdend
LikeLike
ha die Barbara
ik zal eens naar de sportschool gaan …. ;-)
LikeLike
Vorige week reageerde ik in ragenners kliniek. onder de naam Anne.
Vanuit die kliniek werd ik min of meer doorverwezen naar wordpress.
Goeie kliniek.
Heb me daar aangemeld en moet het nog wat vormgeven.
Van Anne naar voortvloeier binnenin oba zal ik je later graag weer tegenkomen.
LikeLike
afgesproken
als me je activiteiten ontgaan dan trek me maar aan mijn jasje
groet je
LikeLike
In de film “Het meisje met de parel” vraagt Johannes Vermeer aan Griet welke kleuren ze in de lucht ziet. In eerste instantie antwoordt ze grijs, blauw, wit.
“Kijk eens goed” maant hij haar en op het tweede oog ziet ze ook geel.
Zo is het ook bij jouw afbeelding hierboven.
LikeLike
dank je voor die info grappig
toch ga ik nog een keer een nieuwe maken ;-)
LikeLike
Voorlopig heb je je woorden toch maar even vereeuwigd hier, Svara….
Dank je dan ik in je linklijst sta – maar – het is geen ardha, maar arda:-)
klein detail.
Lief groetje aan jou, Svara!
LikeLike
dank je Arda
en ik verander het meteen
zelfde groetje terug dan weet je hoe ie voelt….;-)
LikeLike
Haar vederlicht tred zit ‘em in haar armen.
LikeLike
en dan te bedenken dat dit verf is….
als je me in het echt ziet huppelen…..
nog dank voor de tip
hij doet het weer
hartelijke groet
LikeLike
“naar woorden van nu”
Prachtig, woorden klinken alleen maar nu, maar altijd op weg naar het volgende woord!
LikeLike
hé is die bertjo weer een keer
naar woorden van nu
altijd onderweg….van moment naar moment
heb ik volgens mij ook nog iets over
zal eens kijken
groetjens!
LikeLike
Bewaard worden in de ether. Intrigerend
LikeLike
Dat vond ik nou ook Paco
LikeLike
ha svara, maar deze woorden in blog gehuld
LikeLike
Welkom Lasja, en dank je
Ik vermoed dat je dit bedoelt n.a.v. mijn vraag aan jou over die andere lay-out….?
groet je
LikeLike