e
mij meenemen naar ooit.
even stilstaan
voordat ik zink in de zwaarte
van vochtige kerkers
die mijn vel zullen verkillen
doen krimpen in het donker
mij meenemen naar ooit
op de Brug der Zuchten
besef ik mijn levenspad
dat overkoepeld wordt door vleugels
die me vlinderlicht terugbrengen
naar een zonovergoten vrijheid
in mij in mei
.
©svara
mei 2011
.
________
In Venetië worden steigers bij restauratie jammer genoeg vaak gehuld in fel gekleurde doeken met reclame uitingen. Zo ook bij de Brug der Zuchten.
De brug is een verbinding tussen het Dogepaleis (Palazzo Ducale) en de gevangenis. Vroeger moesten de veroordeelden over deze brug heen lopen alvorens ze in de kerkers werden opgesloten. Via de raampjes van de brug zagen de gevangenen dan voor de laatste keer het daglicht. De naam Brug der zuchten (Ponte dei Sospiri) refereert aan hun zucht op weg naar hun bestemming. In de gevangenis waren ooit Casanova en Galileo Galilei opgesloten.
______________________________________
Boekentip
Parfum van Vrijheid: Michiel Scholtes 1995
ISBN:90 5018 2720
Michiel werd op volle zee gepakt voor smokkel van drugs. Hij bracht zeven jaar door in verschillende Franse gevangenissen waar hij begon met schrijven over zijn weg naar innerlijke vrijheid in gevangenschap.
Enkele citaten…
– “Ik heb momenten van geluk gekend, van onverklaarbare euforie, heel kort. Nog half verpakt in angst, gewikkeld in twijfel. Maar toch is gevangenschap te beleven als een ontdekkingsreis, als een vorm van kunst misschien? “
Na een overplaatsing…
– “Het was rampzalig. Ik kon weer helemaal opnieuw beginnen. Heel het zorgvuldig opgebouwde netwerk van relaties met celgenoten en het hoekje met spulletjes viel in duigen.
Het was zo licht, het maakte niet eens lawaai. het was zo ijl dat niemand het zag vallen. Toen pas begreep ik wat ik eigenlijk had opgeschreven. Het waren afstervende lagen identiteit waarnaast ik ’s ochtends wakker werd.”
In interview Volkskrant in 1995….
– “De ervaring, dat vrijheid, hoe vluchtig ook, tot in de cel te bereiken is zal ik voor altijd blijven omarmen. Ik vind het een fundamentele ervaring. Juist omdat gevangenschap een simpele enkelvoudige toestand is, wordt de les zo duidelijk geleerd en is die ervaring zo sterk. In de buitenwereld, met al zijn prikkels en verleidingen, dien je over een groot onderscheidingsvermogen te beschikken, om zoiets als je eigen autonomie te bewaren. Als je het nog extremer wilt hebben, kun je zeggen dat hij die in de gevangenis de lessen over vrijheid te leren heeft, het gemakkelijker heeft dan in de gewone samenleving.”
_________________________________________________________
.
.
.
.
Hier moest ik aan denken, gevangen met vleugels. Die vleugels en die kerkers zijn niet het ding, alleen maar de verpakking dacht ik toen wat gemakkelijk:
LikeLike
Erg mooi blog trouwens!
LikeLike
Laat de ellende ook voorbij gaan.Opdat wij,na de les, kunnen terugkeren naar ons dagelijkse daglicht,in vrijheid. Of druk ik mij nu te cryptisch uit? Groet van Athy.
LikeLike
@ Barbara
Dank je voor dat mooi beeld!!
En toen bedacht ik weer….vleugels hebben vele mogelijkheden waar je vele kanten mee op kunt.
LikeLike
@ Athy
Door jouw reactie moest ik weer denken aan een boek dat ik ooit las en heb de titel alsnog toegevoegd onderaan het blog.
Dank met een hartelijke groet van mij.
LikeLike
Ik heb een BOEKENTIP toegevoegd onderaan het blog
LikeLike
Dag Svara,
Een prachtig blog met mooie dicht
van donker naar licht!
Mooie illustraties en evenzo mooie tips erbij!
Lieve groet,
Arda.
LikeLike
De mooiste plek op deze aarde.
Als ik het mee kan maken ga ik er wonen om samen met de stad voorgoed in de golven te verdwijnen.
LikeLike
Prachtig blog Svara, door de prentjes en de boekentip viel het gedicht meteen op zijn plek.
Fijne dag!
LikeLike
@ Hallo Arda
dank je!!
ik liet nog een reactie bij jou achter bij Pink Floyd i.v.m. jouw laatste blog!
groetjes
svara
LikeLike
@ simen
Ik was behoorlijk onder de indruk, het is daar zooooo mooooi!
Ik wil meteen terug.
Daar een optrekje bezitten zou je gegund zijn.
Er staan wel wat aardige pandjes leeg.
Zelfs de vervallen gevels zien er nog mooi uit, qua kleur en structuur. Het was de hele dag smullen.Een groot museum.
Maar ik vermoed dat je toch nog even zult moeten wachten om in die golven mee onder te kunnen gaan.
Hopelijk is dat voor jou geen bezwaar.;-)
http://www.eenvandaag.nl/buitenland/31827/nederland_redt_veneti_
Ik wist dit overigens niet….
hartegroet van mij
LikeLike
@ Beukmans
dank je
zoals je bij de reactie aan Simen kunt lezen was ik ook erg onder de indruk daar.
ik ga nog wat fotoblogs maken.
fijne dag voor jou ook!
LikeLike
Ja, zo is Venetië, als je een beetje rondslentert, zonder haast, zonder doel.
Fijne herinnering!
LikeLike
@ selmasalo
Welkom!
4 dagen door de straatjes van Venetië en de eilanden bezoeken….
alleen maar moois gezien!
ik zou zo weer terug willen
groet je
LikeLike
Krijg last van heimwee-gevoelens!
LikeLike
@ kuifje simon
dat kan ik zoooo goed begrijpen.
ik heb slechts zo’n 800 foto’s gemaakt.
elk hoekje, elk straatje, elk geveltje, elk deurtje is mooi!
ik ga er nog wel een aantal plaatsen binnenkort.
groetje
LikeLike
Ik was er ooit eens met Carnaval: avondmist in de smalle straten en kanalen, triptrappende voeten en gecostumeerde dames en heren …..
LikeLike
@ kuifje
dat zal lekker vervreemdend zijn geweest
mooie ervaring!!
LikeLike
Perfecte combinatie van tekst en foto’s!
LikeLike
@ Johan,
Welkom en dank je.
Toen ik jouw blog las bedacht ik dat dit blog wel aanknopingspunten heeft. Was benieuwd of je het zou zien.
Groet je
LikeLike