.
.
.
Mijn gedachten lopen de kilte mee
van deze ochtend die de toppen
nog hult in dichte hemelse sluiers
na een nacht in dit schaars bevolkte bos
waar wolken stof, gulzig opwaaiden
lijnen krachtig werden aangesnoerd.
Geen zomerjurk, geen bloot te zien
als ik zoek naar helder blauwe ogen
in elke wolk met zijn eigen gezicht
wanneer zij in alle vroegte bij elkaar
aanschuiven in een onbedekt heelal
alsof het om een onderonsje gaat.
Zij waren er eerder dan ik mij wist
om zich te verwarmen onder de zon
eerder dan de vertrouwde krekels
die zich keer op keer wakker kirren
in hoopvolle golven om weer snel
neer te strijken naar ijselijk zwijgen.
Zij buigen voor eigenwijze witten
die genoegzaam zuidwaarts trekken
onderweg verwaaien tot flarden
als tongen die zich gretig laven
me meenemen in die flow van warmte
zeeën in mijn tijd en geliefde vergezichten.
.
©svara
augustus 2011
.
.
.
.
.
Svara, je bent zo goed als je de rottigheid ook noemt! Je hele ritme wordt er pikant van, je woordgebruik spits en verrassend, heel fraai. Petje af. Behalve al dat meenemen, dat snap ik nooit, wat daar nou aan is. Voor een goed kunstwerk althans.
LikeLike
O, sorry, ik bedoel dat ik dat laatste zelf zou weglaten, geen room bij de peper, zeg maar.
LikeLike
Toeval ?
LikeLike
De herfstnevel heeft nog een zomerjurk aan maar wel al met lange mouwen.En wij, wij kijken ernaar en zouden zo graag de zomer nog wat verlengen.Maar er is troost in de schoonheid van de luchten.Groet!!
LikeLike
Gedicht en foto’s spreken me aan..
LikeLike
@ Barbara,
Dank je en fijn dat je er weer een keer bent!
Dat meenemen is voor mij de situatie relativeren
Geen kokervisie maar het gedoe ordenen en benoemen wat ruimte schept waardoor ik de slagroom zelf weer proef…
romig gepepert levenskunstwerk zoiets
en of het de ander smaakt is weer een ander verhaal
LikeLike
@ Simen
nooit
LikeLike
@Athy
dank je Athy
mooi dat je dat ziet
ik ben helemaal gek op die wonderlijke wolkenwerelden
kan ik uren naar kijken, zeker in die omgeving
zoveel schoonheid en voortdurende verandering
groet ook
LikeLike
@ Hallo Theo
doet me deugd
dank je
LikeLike
@dank je Draver!
LikeLike
Nee toeval bestaat niet volgens jou.
Dus dat er op de tweede foto twee koeien staan aan een meertje
waar zij gretig hun tongen laven is geen toeval ?
LikeLike
@ Simen
soms valt iets je toe en soms valt iets je af wat je dan ook weer toevalt
leuk dat je ook goed keek en ze zag
ik zag o.a.een stier en een schaap
LikeLike
geliefde vooruitzichten
ik schuif aan
van heel dichtbij
grfrp
LikeLike
@ welkom fravapa
ik zal snel komen kijken ;-)
groet
LikeLike
@wouter dank je
LikeLike
Svara, prachtig en ook je gedicht, pas zo mooi bij elkaar.
LikeLike
Prachtig. Die eerste zou missien dalende wolken kunnen zijnomdat het na het stijgen tot de top aan de andere kant koeler zou kunnen zijn geweest zodat je een dalende tendens krijgt.
Dat laatste heb ik wel vaak gezien, soms aan weerszijden van de zon, op grote afstand. Dat zie je redelijk vaak bij zee.
Maar het zijn gewoon mooie foto’s hoe het ook verklaard kan worden.
groeten
rene
LikeLike
@Rene
Dank je dat je even wilde kijken vooral naar die laatste
Voor mij was het nieuw!
Luchten….ik kan er uren naar kijken.
groet ook
LikeLike
Ja, dat is ook een bijzon, op je derde foto.
Googel maar voor de technische uitleg… ;-)
LikeLike
@ Selmasalo
Dank je ik zal eens kijken….
@ Ina
Dank voor je ‘like’
LikeLike