.
vaker dan alleen
in de vooravond
breekt het licht puntig
door een wolkeloze hemel
achter geloken ogen
een toekomst tegemoet
zo dichtbij de verte
die in liefde wederkomt
als was het een onderonsje
tussen oceaan en rivier
in en uit zo hen past
grenzen van eigenheid niet kennen
vaker dan alleen
in de vooravond
waar lichtende harten golven
door het transparante blauw
.
© svara
.
.
.
.
taal die zichzelf om zeep helpt,
dat maakt een mooi gedicht
LikeLike
puntige licht
kon niet puntiger in de foto
mooi ook de reactie van joost
LikeLike
Mooi, een ode aan blauw, lucht en water. Prachtig
LikeLike
mooi de regels die je herhaalt
het vloeien en het schitterend blauw
met een groet
LikeLike
@Joost
een nieuwe zienswijze voor mij…. ;-)
@Assyke
vond ik ook en dat met een simpel toestel
@Antoinette
en aan een gevoel dat geen afstand kent
@Hennie
luchten…..zooooo mooi
Allen hartelijk dank!!
LikeLike
Vooral het derde couplet spreekt me aan, van klein intiem gevoel naar buiten en verder.
see you
LikeLike
Hemels…de onbekende grenzen
van eigenheid voorbij..
groeten frvp
LikeLike
@ spuit11
@ fravapa
dank jullie!!
hartelijke groet
LikeLike
Prachtig Svara…..het licht dat puntig breekt…..o.a.
LikeLike
De ogen geloken…..
Jeroen Baaij heeft vandaag de Slapende muze van Brancusi als onderwerp;
die muze ‘lookt’ ook ;-)
LikeLike
@Annet
Dank je!!
@Simon,
ik ben gaan kijken
wat mooooooi! dank voor de tip!
ik zal hieronder de link zetten
http://kunstblik.wordpress.com/2011/09/07/canon-van-de-moderne-kunst-constantin-brancusi/
LikeLike
Opluchtend gedicht
tezamen met plaatje
raakt het de ziel
wat het zijn verlicht
Mooi Svara!
LikeLike
@ Beukmans
dank je
dit gedicht heeft wel een bijzondere betekenis voor me
LikeLike
Ja, dat bedoel ik nu, dat licht, dat in het puntige voor vloeiende werelden zorgt. Mooi, Svara. Groet!!
LikeLike
In mijn top-vijftien bij de bovensten. Ook eigenlijk een rondedans.
LikeLike
@Athy
…tot in elk puntje
LikeLike
@simen
een beetje cryptisch maar ik vermoed dat ik het begrijp
LikeLike