Zomers kristal

© svara

.
.
als je de herfst voelt
klam en kil
kaal de kou in je lijf

spring dán wat zomers geleefd
die rijpe vruchten met je mee
en waag je uit je schil

naar binnen

in het optillend vertrouwen
van een onverwacht
herfstig bladgevoel

dat zich veilig weet te landen
in de zachte armen
van moeder aarde

tot kristal

.

© svara /2010

.

.

.

.

.

8 thoughts on “Zomers kristal

  1. Mooi gedicht. Gedicht en tekening zijn één. De sfeer van het gedicht stelt me gerust. Het bevestigt mijn overtuiging dat de herfst eigenlijk niet zo erg is. Het is zaak om op de juiste wijze om te gaan met het wisselend humeur van moeder aarde.
    Groet.

    Like

  2. @ reinjohn
    @ Assyke

    een mooi seizoen om de balans op te maken wat je aan vruchten meeneemt de winter in.
    ik plaatste eerder een blog over het ritme in de seizoenen (zie de link hieronder)
    sluit misschien mooi aan bij jullie reactie

    @ Antoinette
    ja de zomer zit in de kastanje
    hoe de natuur zijn loop heeft en dat op jouw blogs laat zien weet jij als geen ander!

    Vederlicht de winter door

    hartelijke groet

    Like

  3. Meestal geniet ik wel van de herfst, nu niet, ziek en daar raak ik gedeprimeerd door. Dat gaat dan best heftig bij mij. Ben er een van pieken en dalen, ga zo douchen en eens opstaan.

    Heb hier ook een studie van een kastanje met viooltjes en zelfportret van een vriendin indertijd toen ze nog op de academie zat.
    Fraai gedicht!

    Like

  4. @ Spuit11
    een goed vooruitzicht in je wetenschap dat er weer een piek zal komen
    ik wens dat het snel bergopwaarts met je zal gaan

    ik vermoed dat ik deze pentekening maakte zo ergens tussen mijn 20e en 25e levensjaar.
    kunstacademie was ooit een wens

    Like

Plaats een reactie