.
.
ritme van de kosmos
neem me mee
in je val en blader me
naar die eenvoud
in stilte
durven verliezen
op grenzen
waar het ongedachte
een bedenker wordt
.
.
©svara / 2009
.
.
.
.
.
.
.
ritme van de kosmos
neem me mee
in je val en blader me
naar die eenvoud
in stilte
durven verliezen
op grenzen
waar het ongedachte
een bedenker wordt
.
.
©svara / 2009
.
.
.
.
.
blader me.
dat werkt heel mooi hier, bladzij in de kosmos.
LikeLike
vallen op grenzen
tussen schilderkunst en na-
tuurverschijnselen
waar de zon het licht
uitdoet en de humuslaag
in zijn spot uithoort
door Rembrandts ogen
zien we door de bomen het
bos zich prijsgeven
LikeLike
Dat komt zo ongeveer overeen met mijn fantasieën over de kosmos. Een cyclus van zijn en niet-zijn, van werkelijkheid en singulariteit. Poëtisch verwoord en verwijzend naar het zelf ervaren van die kosmische werkelijkheid. Ik bespeur de Zen-beleving!! Ja, hier hou ik van.
Groet
LikeLike
De foto is nog bijna mooier dan het gedicht!!!
LikeLike
Wat een eenheid in de rust van de woorden en de gevangen uitbundigheid van licht.Zo mooi, Svara. Groet!!
LikeLike
@ Simen
de kunst om op elke blad-zij te balanceren
LikeLike
@ Marius
waar de zon het licht uitdoet grijpt ander licht zijn kans
LikeLike
@ Reinjohn
ik ook
dank je
LikeLike
@ Athy
gevangen uitbundigheid….
om over te mijmeren
dank je ook
LikeLike
@ Luuk
@ Antoinette
dank voor jullie ‘like’
LikeLike
Mystiek van de aarde heb ik lief;
de foto trof me meteen door de onbepaaldheid van spreken
en in je woorden ging dit voort.
LikeLike
woorden
beelden
als vlokken licht
LikeLike
@ Joost
@ Ingrid
dank voor jullie mooie woorden
LikeLike
Heel mooie foto!
LikeLike
@ dank je Beeldsprekers
LikeLike
Halo Svara,
Een bedenkelijk gedicht met vallen en opstaan. Een verlangen die onmogelijk ingelost kan worden omdat het verstand in de weg zit. Was dit de bedoeling van het gedicht dat sprak voor je het opschreef? Het sprak al voor je er iets aan kon doen.
Groet uit the USA
LikeLike
@Rob
Mooi gezegd: Het sprak al voor je er iets aan kon doen.
LikeLike