.
.
©Jos van Wunnik/Stroomhout/klik voor groter formaat op afbeelding
.
het jaar ademt meer en meer uit
oogstrelende buitenwerelden
wentelen zich vanzelf naar binnen
nu de tijd daar is
voor buitenkansen
vanbinnen
om het zaad van schoonheid te beroeren
dieper te zinken zich voor te bereiden
in het stilhoudende in gewaarzijn
wijst het zich vanzelf
.
©svara
28-12-2011
.
.
.
.
.
Mooi en een prachtige illustratie.
LikeLike
Prachtige samenvatting van alles wat zich roert, zo aan het eind van het jaar. Groet
LikeLike
beginnend leven
haast aaibaar weergegeven
je voelt heel rap
in elk lijntje
de geboorte van het kleintje
het einde van de zwangerschap
Een pareltje, Svara.
Lenjef
LikeLike
@ Antoinette
jij weet hoe het ritme in de natuur werkt Antoinette en ons grote voorbeeld is
@ Athy
ja deze tijd roert zich heel subtiel
@ Lenjef
dank je ook Lenjef voor jouw interpretatie
LikeLike
Moeilijk.
Het plaatje wordt belangrijker mooier door hem te vergroten.
Ook het gedicht lijkt zo’n klik nodig te hebben.
Is het wellicht te onbestorven ?
LikeLike
Binnenkansen, ja daar is het wel altijd voor mij de tijd voor.
LikeLike
@ Simen
Moeilijk? Hoe kan iets voor jou te moeilijk zijn?
Onbestorven? Misschien.
Maar een mooi woord, juist omdat dit (de winter) de tijd in het jaar is om te sterven, te zinken, te verdiepen, naar binnen te gaan, te verstillen, geef het een naam.
Denk als je het leest aan het ritme van de seizoenen dan is het heel simpel.
Wat gebeurt er in de natuur nu in deze tijd van het jaar met moeder aarde?
Met ons is het niet anders.
Geen lente zonder innerlijke winter.
Kun je hier iets mee?
Dank voor je reactie.
LikeLike
Heel mooi, vooral de combinatie geweldig.
LikeLike
Fraai!
LikeLike
@ Draver
Dank je en ik was ook blij dat ik deze illustratie vond!
@ Aad
Zie je wel dat poëzie niet zo moeilijk is! Tenminste…..als je dat ook bedoelt :-)
LikeLike