Moederschoot

.

.

 


©Jos van Wunnik/Stroomhout/klik voor groter formaat op afbeelding

.

het jaar ademt meer en meer uit
oogstrelende buitenwerelden
wentelen zich vanzelf naar binnen

nu de tijd daar is
voor buitenkansen
vanbinnen

om het zaad van schoonheid te beroeren
dieper te zinken zich voor te bereiden
in het stilhoudende in gewaarzijn

wijst het zich vanzelf

.

©svara
28-12-2011

.

.

.

.

.

10 thoughts on “Moederschoot

  1. @ Simen
    Moeilijk? Hoe kan iets voor jou te moeilijk zijn?
    Onbestorven? Misschien.
    Maar een mooi woord, juist omdat dit (de winter) de tijd in het jaar is om te sterven, te zinken, te verdiepen, naar binnen te gaan, te verstillen, geef het een naam.
    Denk als je het leest aan het ritme van de seizoenen dan is het heel simpel.
    Wat gebeurt er in de natuur nu in deze tijd van het jaar met moeder aarde?
    Met ons is het niet anders.
    Geen lente zonder innerlijke winter.

    Kun je hier iets mee?
    Dank voor je reactie.

    Like

Plaats een reactie