svara 2011 / klik voor vergroting
.
.
golven rijzen
mij hun toppen mee
in mijn hart
horizonbreed
waar scherpe grenzen
in witte hartstocht breken
subtiel
als transparant porselein
teer
scherp
zinnig
mag het zinderen in mij
.
©svara /2010
.
.
.
.
waar scherpe grenzen in witte hartstocht breken
mooi…
LikeLike
Prachtig, zo goed al het de verschillende gevoelens weergeeft.
LikeLike
Daar hebben we ooit langdurig over gereadiscussieerd herinner ik mij.
LikeLike
Een gedicht van oog en hart,mooi. Groet!!
LikeLike
na de klik
gaat – horizonbreed –
een wereld open
LikeLike
als leven leeft, wie wil dan sterven?
u is trouwens wel handig met de mooie prenten. een prent waar ik overigens middenin en bovenaan een schedelvorm meen te zien. zinsbegoocheling, ingegeven door de titel
LikeLike
Ik kwam weer eens langs…
LikeLike
@ Assyke
@ Antoinette
@ Athy
Dank jullie!!
LikeLike
@ Simen
ik weet het
LikeLike
@ Ingrid
voelt goed
LikeLike
@ Ton
= als leven leeft, wie wil dan sterven?=
ik (nog) niet maar ik zie dan ook niet wat jij ziet
ja mooi plaatje
dank ook
LikeLike
@ Beeldsprekers
Ik zag het en hoop dat ik iets te genieten voor je in huis had…
LikeLike
Een hemelse vibratie
het leven
is in wezen
een onvoorstelbare golf van energie
tijdgebonden kracht
zoals de dag en nacht
misschien
zijn wij
slechts trillingen van een kosmische melodie
Graag gelezen, Svara.
Lenjef
LikeLike
@ Lenjef
dank je
=trillingen van een kosmische melodie=
mooi!
LikeLike
@Svara, altijd!
LikeLike
@ Beeldsprekers
Zo is dat!!
LikeLike