© iris 2010
.
.
zelfs de muts is ingepakt
handen gebald, vermoedelijk
kou en veel bureaucratie
moedeloos zou je er van worden
waar liggen zijn roots
zou hij zien
dat het licht elke dag
weer éven langer
ook voor hem
misschien een ander gemoed
zou hij zien
dat de schemer
zich steeds later
bijna ongezien
in het gekwakkel voegt
zou hij nog hoop
ik hoop het zo
dagelijks diezelfde tred
geschuifel door de tijd
kruin zuidwaarts, aan mij voorbij
ik zie het aan en weet het niet
niets van zijn pad niets van zijn ziel
.
.
©svara
29-01-2012
.
.
.
.
.
Svara 
Zien van eenzaamheid, zo hulpenloos wel zien in liefde.
LikeLike
zou hij nog hoop
ik hoop het zo
dat is mooi.
LikeLike
Ja duidelijk, mooi gebracht
LikeLike
Spreek hem aan.
Ik praat vaak met onbekenden op straat.
Zomaar een kleine opmerking maken,
over een vogeltje, een dingetje op de grond, het weer.
Soms zijn mensen erg blij verrast aangesproken te worden,
en krijgen we een heel leuk gesprek.
(Overigens heerlijk dat de dagen duidelijk lengen hè? ;-) )
LikeLike
Dank jullie!
@ Athy
als je de ogen open houdt
@ Antoinette
goed te horen
@ Ton
fijn dat je het opmerkte
@ Selma
:-)
en elke dag een beetje langer is wel prettig
LikeLike
Vóór de duisternis valt
rondjes lopen door de tijd, echoënde voetstappen
in het dal van elke dag
waaruit je klimmen mag
de zon tegemoet al loopt de weg via steile trappen
‘geschuifel door de tijd’ Heel knap, Svara!
Lenjef
LikeLike
@ Lenjef
dank je weer
LikeLike