Uitweg

.
.

slierten vocht zoeken een weg
tussen lichamen
waar een botte poging wordt gedaan
om te snijden in haar realisme

wanneer hij in zijn schraalheid
hoopt te ontmoeten
strijkt het licht ongezien in haar neer
en vouwt zijn vleugels dicht
in haar hart zo nabij

waardigheid heeft genoeg aan zichzelf

wordt gevangen in haar oren
bang dat vleugels zich ontvouwen
weg zullen vliegen uit dit moment
.
.

©svara/03/2010

.

.

.

.

.

.

.

13 thoughts on “Uitweg

  1. Waardigheid heeft genoeg aan zichzelf, vind ik zóóó mooi om de vleugels bij dicht te vouwen… dus bleef ik daar wat verpozen.
    Het is fijn niet bang te hoeven zijn.

    Maar bij die laatste drie lijntjes ga ik telkens uit de bocht…. en krabbel weer overeind, in de keiharde realiteit.
    .

    Like

  2. REACTIE VAN Ingrid van den Bergh

    in het eerste deel lijkt het of er iets gebeurt tegen haar wil
    in het tweede deel lijkt dit te worden weersproken.

    geen makkelijk te vatten dicht, svara maar wel veel ruimte tussen de woorden. of nee, verfijnder: tussen de letters.

    woorden wuiven uit de inkt
    Ingrid

    Like

  3. @ Ingrid.
    dank je
    wat deel twee betreft verwijs ik even naar de titel
    ook zou je kunnen denken aan woorden als: ontsnapping/uittreding/uitvlucht

    en ik hoop dat het reageren inmiddels weer lukt

    Like

  4. @ Ton

    jouw reactie maakt me nu wel heel erg nieuwsgierig naar wat jij er in leest
    zoals Ingird al aangaf blijkt het een niet zo gemakkelijk te vatten gedicht.
    ook als schrijven we over hetzelfde thema
    bij jou laat de afloop nog even op zich wachten
    ik ben erg benieuwd :-)

    Like

Geef een reactie op svara Reactie annuleren