Bakvis

Deze slideshow vereist JavaScript.

.

ik zie nog steeds die ene non
tussen de chambrettes
handen in de oksels
ellebogen voor haar afgeplatte boezem

wees stil
en op de knieën

eigenheid werd duur betaald die dag
een schaar had zijn werk misdaan
achterbaks achter kastdeuren
in mijn zelfgemaakte jurk
ik was de tijd vooruit
met gehaakte mouwen nog wel
prachtig donkerrood gemêleerd
geweven van superfijne wol
het was lang de geliefde plooirok
van mijn zus

bid en wees stil

nonnen staan met loerende blikken
aan het hoofd van lange smalle tafels

snij het brood
een wit een bruin bums dwarsgebakken
in de lengte middendoor
en dan smalle strookjes
dat kwam nogal precies
groenten links
aardappelen rechts
het vlees midden voor
dit doe ik nog steeds
en….
ben stil mijn eten wordt koud
vergeet straks niet om mes en vork
rechts een beetje schuin
naast elkaar te leggen op je bord
dat wist ik al

eet nu en wees stil

fruitsoep
drilsoep
snotandijvie
verend vel als dak op de gries
op zaterdag
zompig gepaneerd spek
voor de verdoezel van het vet
ik weet het nog
als de dag van gisteren
het stiekeme wegmoffelen
gepruts in mijn tasje
dat nu weer modieus zou zijn
en dan eindelijk
weg ermee
in doordrenkt closetpapier
uit het raam
in de trein richting huis
pech wanneer je een weekend
over moest blijven
soms nam je meer pakjes mee

schiet op en wees stil

ook op die onvergetelijke zondag
zo’n korte sokjesdag
verplicht tijdens de wandel
altijd in een rij twee aan twee
de gezonde buikspanning mee
voor wat je onderweg tegen kon komen
ja, jongens
binnen handbereik ook Signal tandpasta
en op een andere slimme plek
één Belinda menthol
of was het light
het kwam uit een pakje wit met groen
en wij maar hopen dat de route
ons bracht naar dat schuurtje
midden in een weiland
om snel naar binnen te wippen
ongezien
alleen Ann en ik
om later weer braafjes aan te sluiten
dachten wij al giechelend
jammer voor Tineke onze hartsvriendin
maar zij mocht weer de volgende keer
de rij mocht niet oneven
hoestend en proestend
we wilden dit o zo stil
natuurlijk kon het niet zonder gevolgen
zonder onze puberbenen over elkaar
je kent het wel
meidengegiebel

totdat de varkensstal wachtte
op zijn schoonmaak
ik zie de non met haar handen in de zij
vuurrood

je zult het leren jij
begrepen!?
straks melden en wees stil

maar de rebel in mij begreep er niets van
wilde anders leren
mijn ouders gelukkig ook
al was ik wel hun snotaap
en eerlijk is eerlijk nooit was ik stil

maar ach
heeft elke bakvis niet zo zijn eigen-aardigheid?
.
.
©svara
18-04-2012

Klik voor meer blogs  over deze periode in mijn leven
Meisje van 14
Elders in de kost

_____________________________________________________________________

Sommige foto’s zijn van videobeelden op you tube die zijn gemaakt vlak voor de sloop in 1992.
Dit klooster werd gebouwd in 1863.
Ik zie nu pas hoe prachtig die kapel was. In die tijd keek ik kennelijk nog niet omhoog  :-) ook al zat ik een paar keer per week in deze ruimte.
Op dit pensionaat vertoefde ik een jaar. Daarna mocht ik naar een andere kostschool met veel privacy en meer vrijheid.
In mijn tijd hadden we in de chambrettes een lampetkan en een emmer  in plaats van een eigen wastafel. De stortbak waar de emmer geleegd moest worden is op een van de foto’s te zien.
Eens in de week konden we even in bad met de non voor de deur op wacht
De stortbak waar de emmer geleegd moest worden is op een van de foto’s te zien
Deze plek vind je ook terug in het gedicht: meisje van 14
Nog een ander gedicht over deze tijd: elders in de kost

 

.

.

.

.

17 thoughts on “Bakvis

  1. Wat een prachtig, diep doorleefd document! Wat een machtig gedicht, vol emotie, vol walging, vol afkeer van de tijd en die foute nonnen. Wat een machtsmisbruik en hoe snel is dit allemaal teniet gedaan.
    Svara, ik zou willen vragen om op dit gegeven verder door te gaan. Het is indrukwekkende poëzie. En heel herkenbaar, invoelbaar en overtuigend!
    Groet je hartelijk! MOOI!

    Like

  2. Merkwaardig dat in het protestante noorden een verblijf in een kinderbeschermingsinternaat vaak werd “vergoelijkt” met de uitspraak:
    In het zuiden en in Belgie is het in grote gezinnen heel gewoon
    dat kinderen voor een periode naar de kostschool gaan, ook als er geen sprake is van probleemgezinnen.
    Waarbij er dan een beeld bestond dat die daar geweldig veel plezier hadden.
    “Altijd op schoolreisje” was zo het idee. Billie Turf, De Katjangs die op de kostschool waren en Beekman en Beekman hebben aan dat beeld naar ik vermoed veel bijgedragen.

    Like

  3. @ Simen
    Dank je voor je reactie
    Hoe er in het noorden naar werd gekeken wist ik niet. Wij hadden totaal geen probleemgezin. En op een nakomertje na is iedereen naar kostschool geweest. Ik het langste. Of een broer ging naar naar het buitenland al jong werken voor de taal en woonde dan in een ‘kosthuis’. In mijn omgeving kwam het veel voor bij ‘de middenstand’. Maar Ann’s ouders bijv. werkten in Afrika en zo had ik ook een schipperskind als vriendin.
    Ik heb ook wel veel plezier gehad omdat de ondeugd in mij boven kwam en die bleek zeer creatief ;-)
    Al met al een ‘waardevolle’ periode waar ik veel geleerd heb.

    Like

  4. @ Antoinette
    Ja in Limburg…..
    En toch heb ik ook heel goede ervaringen met nonnen op een kostschool waar ik daarna naar toe ging.
    Ik heb daar later nog de tijd meegemaakt dat ze voor het weekend nog gesluierd waren en na het weekend waren het ineens ‘burgervrouwen’Zij waren daar toen zo gelukkig mee.

    Like

  5. @ Laila
    Dank je
    Dan is dat goed gelukt. Ben ik blij mee. Vroeger vertelde ik mijn dochter voor het slapengaan regelmatig een ondeugend ‘kostschoolverhaal’
    Ik schreef nog iets meer over de achtergronden hierboven bij de reacties.
    Bij belangstelling….
    groet je

    Like

  6. Zoals je weet ben ik niet zo goed met woorden… maar dit gedicht zal ik niet snel vergeten. Het heeft me geraakt en heb met die gevoelens de beelden bekeken. Dit is zo mooi dat ik alleen maar kan hopen dat veel meer mensen de mogelijkheid krijgen om dit te lezen en te zien…

    Groet,
    Gonne-Marieke

    Like

  7. @ DagEnDauw
    Ik denk vaak aan al die kinderen die slachtoffer zijn ‘geweest’ van seksueel misbruik of intimidatie binnen al die kostscholen.
    Hoe angstig en alleen moet dat zijn geweest en wat heb ik dan geboft!

    Like

  8. Als muren konden praten…

    ze leefde vele zuchten achter hoge kloostermuren
    waar middeleeuwse nonnen
    verstikkende draden sponnen
    het kleverige rag verwijderen zou levenslang duren

    Zonder die ommuurde periode was je misschien nooit ‘Svara ‘ geworden.
    Lenjef

    Like

  9. @ lenjef
    dank je
    dan had ik wel een ander pakketje gehad :_
    ik heb nog nooit iemand ontmoet wiens pakketje zo ijl was dat er geen levenszwaarte in pastte
    we zijn allemaal hier op aarde geland
    de oorsprong en het waarom van ieders pakketje zal altijd wel een mysterie blijven
    en die nonnen waren ook maar een radertje in mijn heelheid

    Like

  10. Ja, die kostschoolverhalen voor het slapengaan… Ik kon er geen genoeg van krijgen. Als kind besef je niet echt dat het niet allemaal dolle pret was…

    Like

Plaats een reactie