.
.
Maartje Folkeringa/Dame IX
.
de blik, haar hele zijn
spreekt van het zwijgen
over geworstel, die hunkering
ook naar bling bling
beteuterd kijkt ze terug
naar haar voorland
hoe haar lokken, het geluk,
in de wind meedansten
hoe ze werd getekend
op wereldzeeën aangeland
flanerend in sari’s gehuld
die haar ontluikende welvingen
en haar onschuld nog verhulden
onstuimige ontmoetingen
verdoofden het leven
en lieten hun sporen na
in die hoopvolle stroom
in de tijd
dat ze nog in hem geloofde
.
©svara
juni 2012
.
Geïnspireerd door de Dame IX schreef ik dit gedicht.
Prachtige sculpturen van Maartje Folkeringa zijn te bewonderen in Museum Jan Cunen in Oss t/m 21 oktober 2012.
Een ander gedicht dat ik schreef n.a.v. deze tentoonstelling : Ontpoppen en Confrontatie
.
.
Svara 
Heel passend samen.
LikeLike
Dank je Antoinette. Een bijzondere sculptuur!
LikeLike
Ik zou bijna willen dat ik die dame was, bijna :-)
Mooi, svara!
LikeLike
Jouw uitspraak klinkt me niet vreemd in mijn oren :-)
Dank je.
LikeLike
Zo verliezen wij allemaal onderweg wel het één en het ander.Mooi beeld,mooi verwoord,Svara. Groet!!
LikeLike
Ja Athy, zo is dat
LikeLike
Ik vind het/haar eng en erg.
Begrijp er dus kennelijk niets van, niet van de eerder gezellige reacties in elk geval.
LikeLike
@Selma
Ik kan me voorstellen dat je schrijft: ik vind het eng en erg. Dat heb ik met sommige beelden ook die ik op haar site zag
Het zijn sculpturen die confronteren. Ze gaan leven en dan begint het vrije associëren van de kijker. Ieder vanuit zijn/haar achtergrond of zo maar omdat ze zó goed worden getypeerd dat je om een of andere associatie niet heen kunt.
Hoe dan ook. Ze komen binnen. Maar het blijven beelden die in ieders hoofd tot een ander leven worden gebracht.
Vanmiddag is de officiële opening en ben dan ook benieuwd als ik ze de tweede keer zie hoe ik het dan ervaar. Er zijn meer dichters aanwezig die zich hebben laten inspireren door haar werk. Onder andere Delphine Lecompte die komt voordragen.
LikeLike
Ik vind het wel mooi, al zou ik het niet willen zijn. Kniekousen met kort rokje, liever niet. Maar je tekst met beeld doet me veel!
LikeLike
@ Spuit11
Goed om te horen!
LikeLike
ze heeft haar onschuld verloren
net als haar haren
het leven heeft haar geraakt
voor mij is haar blik afstand
LikeLike
@Hennie
Ja haar blik
Die ogen die zijn zo indringend in al haar sculpturen
Ik zie uit naar vanmiddag voorafgaand aan de officiële opening (waar ik al iets over schreef in de reactie aan Selma) zal ik dankbaar gebruik maken van een poëzieworkshop.
LikeLike
ha, veel plezier!
LikeLike
Prachtig gedicht. En ik vind vooral het portret, de eerste foto, mooi.
LikeLike
@ Blewbird
Dank je, fijn om te horen. Ben ere ook tevreden mee net zoals met die foto
LikeLike
Het is een wantrouwende blik, de haren lijken op die ik had na mijn kuur(het was dun en piekerig). Heb toen alles zeer kort laten knippen.
Vorige week was er een collega van de naschoolse opvang die zei: ” wat een mooie foto, ik herkende je helemaal niet terug”. Ik vertelde haar dat dit een foto was die net na mijn kuur genomen was, (toen ik weer een stukje verder dan mijn straat kon lopen, dat vertelde ik er niet bij).
Komt ze deze week heel lief naar me toe en zei dat ze me niet had willen kwetsen. Wat ze helemaal niet deed,(ik vind haar aardig) op de foto zie je hervonden levenslust, ze had juist goed gekeken!
LikeLike
Als ik het goed begrijp (en hoop) heb je de kuur goed afgemaakt.
LikeLike
@Fenny
Net zoals Simen hierboven hoop ook ik jouw woorden op diezelfde manier goed geïnterpreteerd te hebben.
Ik kan me voorstellen dat zo’n sculptuur dan weer iets heel anders aanraakt dan dat ik kan ervaren, hooguit inbeelden.
Wat die collega betreft en wat dan in mij opkomt. ‘Wat echt is gaat vanzelf’ en dat voelt altijd goed. Zo klinken mij haar beiden reacties in m’n oren.
Hervonden levenslust. Mooi!
Ik wens je alle goeds Fenny!!!
LikeLike
Je hebt haar geraakt zoals ook Maartje.
Zoals ik ook al gister zei.
En morgen ???
Driemaal is scheepsrecht denk ik.
LikeLike
@ Simen
Dank je en natuurlijk verwacht ik je morgen weer.
Ik zie uit naar vanmiddag en schreef er al iets over in de reactie naar Selma.
Wanneer plaats jij weer eens een van je mooie gedichten?
Morgen? :-)
Hartelijke groet ook
LikeLike
En hoe moet die “hem” er dan wel niet uitzien, “in wie zij geloofde” Ik moet er niet aan denken!
LikeLike
@ joost,
ik ken hem niet :-)
dank je voor je bezoekje
LikeLike