Flashback

.

.

.
wij scheelden meer
dan donker en blond
in die tijd van Puch
en opgestoken haar

jij toupeerde
ik ging sluik
jij in het wit
ik veel later in het zwart
jij ging eerder heen alleen

jouw groene blouse
vierkante blokjes klein
fijn omlijnd door fel oranje
zijde met een vaste sjaal
ik keek nog of ik hem zag

van de week
-zo’n halve eeuw later-
in de grote stad
en vond zo maar
mijn trommeltje

zwart en goud
met vlinders zo zoet
om het verleidelijke
tijdelijk te laten

jij van het aardse groen
ik van het hemelse blauw
kriebelden elkaar vaak
als kind
naar honderd tellen later
.

©svara
27-06-2012
.
.
.

21 thoughts on “Flashback

  1. Nu je dit schrijft, weet ik het weer:
    in Ot en Sien (die bij regen graag in een grote ton schuilden,
    stond een verhaal over twee vlinders, eentje donker, de ander licht. De witte ging schuilen toen het regende, en de andere wilde juist hoger gaan vliegen, daar liep het meen ik niet goed mee af. Ik herinner het me in elk geval als een droevig verhaal…

    Like

  2. En na die honderd tellen met de handen voor de ogen, riep je heel hard “Ik kom!”, je haalde de handen van de ogen en gespannen spiedde je dan rond. Als oude man speel ik dat spelletje nog wel eens stiekem (niet doorvertellen!) ..en nog even verrast spied ik dan rond!

    Like

    • @100 woorden
      dank je
      liever een Puch toen, dan een Floret
      en natuurlijk ging het om wie er op zat
      gelukkig zonder hasj
      ieder kind zijn eigen vastentrommeltje.
      ik, lakschoentjes, 2 staartjes met strikken, plooirokje en voortanden eruit vond het een prachttrommeltje

      Like

  3. Zo had ik een chinees wierookpotje, artistiekelingen en vetkuiven, pleiners en dijkers, Sartre, existentialisme, bordeelsluipers, “Route 66”, “It’s all over now, baby blue”, komt allemaal in me op na jou gelezen te hebben!

    Like

Plaats een reactie