De achtste van Sjostakovitsj

.
In de zomer van 2010 kreeg ik de achtste symfonie van Dmitri Sjostakovitsj cadeau in de mooie uitvoering van Valery Gergiev.  Het bijbehorend advies ‘en de kuur wel afmaken hoor’  heb ik zeer ter harte genomen toen ik hem meenam naar Zuid Frankrijk.
Nog nooit heb ik muziek tot in elke vezel, zo indringend doorleefd als deze symfonie.
Deel drie is te beluisteren onder aan dit blog.
.


Dmitri Sjostakovitsj

.
met naakte voeten
vergeet ik het lichaam
klanken als wegwijzers
doen verbeelding voelen

dag na dag dans ik chaos
onder de sterrenhemel
ritmes voegen me
met gemak in het gedonder

dáár
die dreiging op hoge poten
draaien, dralen, zoeken

wie is wie
waar zijn ze
wat doen ze

de ene dwingt, de ander eist
en menen recht te hebben
zodat de ziel
uit handen moet gegeven

het is er altijd koud

warm is de opstand
krachtig in hetzelfde ritme
maar lichter
die triomf ondergronds

kom
dans mee

draaien, draaien
dol worden, dol worden
vergeten waar we zijn

stijgen en verdwijnen
weg uit dat kille gordijn
de voeten op diezelfde plek

het leven spelen
zingen, schrijven
scheppen
naar zielenklank

.

©svara
07-2010/01-2013

25 thoughts on “De achtste van Sjostakovitsj

  1. ha ja svara, mijn favoriete componist na Mahler! tip: koop de cd van philips met mravinsky en de leningraders, live uitvoering! meer dan kippevel!!!!!

    422 442-2

    en je vers?:) heel mooi, erg graag gelezen!!:)

    gr

    Like

  2. Ik had hier moeite mee: uit handen moet gegeven

    uit handen moet geven? Ik weet het niet… .

    Dirk van Bastelaere:

    In de onorde van het gedicht verschijnt het vergetene, het verstrooide, het onbestaanbare, het ” veronachtzaamde “, het mogelijke, het afkerige, het zich afkerende, het ontwijkende, het onmogelijke, het irrelevante, het verstoorde, het onaffe, het accidentele, het uitgestelde.

    Like

    • @Simen
      Je weet dat ik al je kuren tot nu toe heb afgemaakt :-)
      Ook al vind ik de ene pittiger dan de ander.
      En ik ben dankbaar dat ik door jou steeds meer van Sjostakovtsj leer kennen.
      Groetzzz

      Like

  3. @Robert
    Die Bastelaere schrijft hier iets wat naar mijn idee een bijna perfect omchrijving is van Sjosta’s muziek.
    Kende hem nog niet, maar wat ik over, en een proefje van zijn werk las doet me vermoeden dat je me op een geweldig spoor hebt gezet.

    Like

    • Simen, dat doet mij deugt. Het was ook de bedoeling.

      Ik had hem jaren geleden gelezen, maar nu ik met een novelle bezig ben – waarin zijn denkbeelden goed passen – was het voor mij ‘weer’ een inktvraat van een ontmoeting.

      Misschien is dit ook wel iets. Ja, ik geloof dat je dit ook apprecieert. (Beter dan 100 woorden ooit kan schrijven.)

      Hoe het komt weet ik niet, maar mensen op straat kijken nooit naar de eerste verdieping. Ze kijken voor zich uit of vijf verdiepingen hoog, maar ze kijken nooit naar wat zich een paar meter boven hun hoofd bevindt. Ik zou hier naakt voor het raam kunnen staan en niemand zou me opmerken. Dat doe ik trouwens wel eens, en op de een of andere manier kijkt er uitgerekend dan juist wél iemand omhoog. Terwijl ik nooit iemand naakt over straat zie lopen. Dat zal wel uitsluitend gebeuren op momenten dat ik net even niet kijk.

      gr

      Like

  4. Simen, ik ben een ‘transcendentalist’ , en, houd van de stilte, …zonder muziek. Met muziek, houd ik van herrie en zijn er geen woorden. Woorden en muziek, is een huwelijk die geen schijn van kans maakt, behalve als de woorden het winnen.

    gr

    Like

Plaats een reactie