.
In de zomer van 2010 kreeg ik de achtste symfonie van Dmitri Sjostakovitsj cadeau in de mooie uitvoering van Valery Gergiev. Het bijbehorend advies ‘en de kuur wel afmaken hoor’ heb ik zeer ter harte genomen toen ik hem meenam naar Zuid Frankrijk.
Nog nooit heb ik muziek tot in elke vezel, zo indringend doorleefd als deze symfonie.
Deel drie is te beluisteren onder aan dit blog.
.
.
met naakte voeten
vergeet ik het lichaam
klanken als wegwijzers
doen verbeelding voelen
dag na dag dans ik chaos
onder de sterrenhemel
ritmes voegen me
met gemak in het gedonder
dáár
die dreiging op hoge poten
draaien, dralen, zoeken
wie is wie
waar zijn ze
wat doen ze
de ene dwingt, de ander eist
en menen recht te hebben
zodat de ziel
uit handen moet gegeven
het is er altijd koud
warm is de opstand
krachtig in hetzelfde ritme
maar lichter
die triomf ondergronds
kom
dans mee
draaien, draaien
dol worden, dol worden
vergeten waar we zijn
stijgen en verdwijnen
weg uit dat kille gordijn
de voeten op diezelfde plek
het leven spelen
zingen, schrijven
scheppen
naar zielenklank
.
©svara
07-2010/01-2013
heel mooi gedicht
de muziek ga ik nog beluisteren
LikeLike
@Hennie
Dank je.
Vanavond ga ik het voordragen en een stukje van de muziek laten horen.
Je ziet hieronder het advies aan jou :-)
LikeLike
Heb geluisterd, de drukte in mijn ziel duurt voort, chaos in het hoofd
Fijne avond
LikeLike
ha ja svara, mijn favoriete componist na Mahler! tip: koop de cd van philips met mravinsky en de leningraders, live uitvoering! meer dan kippevel!!!!!
422 442-2
en je vers?:) heel mooi, erg graag gelezen!!:)
gr
LikeLike
@Patuiven
Dank je
Ik neem je tip mee en ga kijken of “mijn leverancier” :-) deze uitvoering heeft.
LikeLike
prachtig invoelende woorden, een gedichtendag 2013 waardig. Muziek stel ik even uit tot ik me beter voel, Svara.
LikeLike
@Ingrid
Dank je ook voor het vermelden op jouw blog.
Beterschap!
LikeLike
Ik had hier moeite mee: uit handen moet gegeven
uit handen moet geven? Ik weet het niet… .
Dirk van Bastelaere:
In de onorde van het gedicht verschijnt het vergetene, het verstrooide, het onbestaanbare, het ” veronachtzaamde “, het mogelijke, het afkerige, het zich afkerende, het ontwijkende, het onmogelijke, het irrelevante, het verstoorde, het onaffe, het accidentele, het uitgestelde.
LikeLike
@Robert
Dirk van Bastelaere…. prachtig waarvoor dank!
LikeLike
Als de herhalingsrecepten ook zo uitpakken maak je mij heel blij
LikeLike
@Simen
Je weet dat ik al je kuren tot nu toe heb afgemaakt :-)
Ook al vind ik de ene pittiger dan de ander.
En ik ben dankbaar dat ik door jou steeds meer van Sjostakovtsj leer kennen.
Groetzzz
LikeLike
@Hennie
Wel de kuur afmaken he
LikeLike
@Robert
Die Bastelaere schrijft hier iets wat naar mijn idee een bijna perfect omchrijving is van Sjosta’s muziek.
Kende hem nog niet, maar wat ik over, en een proefje van zijn werk las doet me vermoeden dat je me op een geweldig spoor hebt gezet.
LikeLike
Simen, dat doet mij deugt. Het was ook de bedoeling.
Ik had hem jaren geleden gelezen, maar nu ik met een novelle bezig ben – waarin zijn denkbeelden goed passen – was het voor mij ‘weer’ een inktvraat van een ontmoeting.
Misschien is dit ook wel iets. Ja, ik geloof dat je dit ook apprecieert. (Beter dan 100 woorden ooit kan schrijven.)
Hoe het komt weet ik niet, maar mensen op straat kijken nooit naar de eerste verdieping. Ze kijken voor zich uit of vijf verdiepingen hoog, maar ze kijken nooit naar wat zich een paar meter boven hun hoofd bevindt. Ik zou hier naakt voor het raam kunnen staan en niemand zou me opmerken. Dat doe ik trouwens wel eens, en op de een of andere manier kijkt er uitgerekend dan juist wél iemand omhoog. Terwijl ik nooit iemand naakt over straat zie lopen. Dat zal wel uitsluitend gebeuren op momenten dat ik net even niet kijk.
gr
LikeLike
Maak toch maar even gebruik van je reactieruimte met mijn oude link.
http://hardslag.emkasharp.nl/vrederat/2009/09/05/de-vertrokken-vogels-van-dmitri-2/
LikeLike
Simen, ik ben een ‘transcendentalist’ , en, houd van de stilte, …zonder muziek. Met muziek, houd ik van herrie en zijn er geen woorden. Woorden en muziek, is een huwelijk die geen schijn van kans maakt, behalve als de woorden het winnen.
gr
LikeLike
met gesloten ogen luisterend, zag ik het beeld dat jij dichtte.
LikeLike
@ Athy
Dat is mooi!
En dan er nu zelf lekker op bewegen…. ? :-)
LikeLike
een mooi dansend gedicht – heel toepasselijk voor deze gedichtendag!
xje
bert
LikeLike
@Bert
Dank je en leuk dat je er weer was
groet ook
LikeLike
Je krijgt er zeker energie van, niet vlak voor het slapen luisteren… :D
LikeLike
@ ramireziblog
dank je
toch heb ik ook dat gedaan ….kan ik wel hebben :-)
LikeLike
Muziek als danszaal
Voor dichtende Derwisjen
Tilt de tijd uit ons
Geen werkelijkheid
Haalt beenloze leugens in
Zo’n schoonheidswedstrijd
De Haiku-groeten van
Marius
LikeLike
@Marius
dank je voor je bijzondere reactie weer
LikeLike
@ Alle ‘likes’
DANK ook!
LikeLike