Feeën vloeien samen
Feeën rijgen leegte en
bij de laatste zin “gestolde gedachten uiteen” ontbreekt het gezegde.
Ik zou zeggen “drijven” of “jagen” of “rijten” of “sleuren” of “trekken”.of “blazen” of “breken”, kortom veel is mogelijk.
(In verband met de zeepbel zou ik voor blazen gaan.)
Want het kan geen nevenschikking zijn omdat uiteen rijgen niet logisch is. Tenzij opzettelijk bedoeld als paradox, maar dan zou het d.m.v. interpunctie explicieter benadrukt moeten zijn.
Leegte als enkelvoud refereert aan die inhoud van de bel, er is immers maar één leegte in. Leegten als meervoud zou verwijzen naar de fysieke maar tevens ook de overdrachtelijke leegte van wereld of/en geest.
Een aantal van jouw suggesties heb ik overwogen.
Het gedicht heb ik steeds kleiner gemaakt.
Een kunst een kunde. Witregels ertussen, weer weggelaten enz.
Ik weet niet of het een must is om zo’n gedicht te kunnen lezen en voelend de essentie van de inhoud te laten doordringen.
Ik zie een schaatser links op het plaatje en een schaatsbeweging als gedicht er tegenaan gaan.
De benen rijgen de lege tijd aaneen tot een record, ze rijten dat weer in een volgende rit uiteen; waarbij het publiek de adem inhoudt.
Luchtwegen denk ik dan, maar het is jouw blog en lichtwegen is niet zomaar een titel; het is jouw handelsmerk :-)
Ik vind het plaatje heel mooi, maar met de tekst heb ik wat moeite, ondanks dichterlijke vrijheden.
Wanneer je iets aaneenrijgt, dan heb je twee dingen nodig (leegtes) en uiteen…. verwaaien vind ik ook niet lekker gaan. In dit geval lijkt mij uiteen….drijven of uiteen…waaien een optie.
Dank je Jeer voor je reactie.
Misschien kun je even kijken bij de reactie van Simen (10:05 )
Hij legt daar heel duidelijk uit waarom het leegte moet zijn.
En wat ‘verwaaien’ betreft:
Dat is een kwestie van gevoel, smaak en betekenis.
Verwaaien leidt voor mij tot iets anders dan waaien en drijven.
Hartelijke groet
Oké, ik had deze reactie niet gezien en ik ben geen taalkundige, desondanks blijft mijn gevoel in beide gevallen “tegensputteren”.
Verwaaien lijkt mij prima en geeft het gevoel goed weer, maar met uiteen erbij vind ik het dubbelop.
Één reactie kun je niet aaneenrijgen, maar meerdere leiden wel tot een “kettingreactie” -;)
Interessant zo’n gevoel. een dergelijke sputterend gevoel kun je vaak oplossen door analogie. Een halsketting aaneen rijgen zul je toch niet onlogisch vinden. Wat aaneen wordt is een eindresultaat. Dan rijg je feitelijk de kralen maar ook de ketting. Maar bij leegten zijn de componenten in essentie hetzelfde als het eindresultaat behalve de grootte. Dus alle leegten rijg je aaneen tot één leegte. Hoop dat het helpt.
svara, ik vind het jammer: dit is een blog en geen poëziecursus. Alleen Hennie had een punt, denk ik, want zij is, net als jij een gevoelsdichter. Jij weet heel goed waar je het over hebt. Een dichter schrijft en schrapt; de lezer vult in. Dat betekent dat een gedicht voor iedereen verschillend, anders is. Toch schrijf je er maar één! Je hoeft dus jouw tekst niet te veranderen of aan te passen, omdat iemand er moeite mee heeft. Ik hoop eerlijk gezegd dat je het weer in zijn oorspronkelijke staat terugbrengt, als je dat nog paraat hebt. (En weet je, met mijn frikkerigheid zou ik in sommige blogs nog wel eens wat d’tjes en t’tjes kunnen verbeteren. En ik doe het niet; uiteindelijk gaat het om de inhoud.) Sorry, dit moest me even van het hart…… Ik vond het een prachtgedicht en de combinatie met het beeld klopte (voor mij) helemaal.
Dag Corline
Doet goed!
Met de ene reactie kan ik meer dan met de ander maar ze zijn voor mij even waardevol. Alleen al dat iemand er de tijd voor neemt om het op zijn of haar manier te doorgronden vind ik de moeite waard om het ter harte te nemen. Van alle reacties leer ik op verschillende vlakken, niet alleen op schrijfgebied.
Of de inhoud soms voor iemand onlogisch is of echt acabadabra vind ik niet zo erg.
Zoveel hoofden zoveel werkelijkheden. Dat neemt niet weg dat ik het natuurlijk wel fijn vind wanneer de essentie van wat ik schrijf op een of andere manier gevoeld wordt. En voelend lezen is anders dan begrijpend lezen.
Voor jou was er kennelijk geen gemis wat me blij stemt.
Ik schrijf heel intuïtief en deel de teksten hier vaak al wanneer ze nog maar heel pril zijn, nog maar net ‘verdicht’.
Nooit zal ik iets veranderen als ik er niet achter sta. De aanpassing van nu heb ik dan ook uit mijn aantekening overgenomen. Daarom voelt dit wel vertrouwd.
Kortom ik zal een en ander eens een tijdje laten rijpen..….
Heel veel dank met een hartelijke groet
@Corline
Nou kennelijk gaat het je niet echt om de inhoud, want het enige dat er veranderd is is het ontbrekende gezegde. En daarmee had Hennie toch een punt volgens jou.
Het is maar gioed dat iemand zijn frikkerheid kan bedwingen wanneer hij/zij de scherpte mist.
Ik geloof niet in feeën en wat ze doen. Het gaat bij mij frikken omdat ik gewoon niet in feeën wil en kan geloven. Scherp wordt je er niet van, wel blind.
En zo lees ik het gedicht ook ´blind´ maar dan zijn het mijn hersens en niet mijn ogen.
.
Svara 
Prachtig.
LikeLike
Als altijd dank je Antoinette
LikeLike
LeegteN?
LikeLike
Ik begrijp dat je dat voorstelt maar leegten klopt voor mij niet.
Het moet enkelvoud zijn.
LikeLike
mooi hoor
LikeLike
@dichterdehertog
Welkom op mijn blog en dank je voor je reactie.
LikeLike
Ja, zo gaat dat. Licht en lucht en ruimte.
LikeLike
En dan is het goed toeven Blew
LikeLike
Zo vluchtig en fragiel…. Mooi, svara!
LikeLike
Dank je ook Corline
vluchtig als gedachten fragiel als het leven zelf :-)
LikeLike
weer schitterend Svara.
LikeLike
Dank je Jack
LikeLike
Feeën vloeien samen
Feeën rijgen leegte en
bij de laatste zin “gestolde gedachten uiteen” ontbreekt het gezegde.
Ik zou zeggen “drijven” of “jagen” of “rijten” of “sleuren” of “trekken”.of “blazen” of “breken”, kortom veel is mogelijk.
(In verband met de zeepbel zou ik voor blazen gaan.)
Want het kan geen nevenschikking zijn omdat uiteen rijgen niet logisch is. Tenzij opzettelijk bedoeld als paradox, maar dan zou het d.m.v. interpunctie explicieter benadrukt moeten zijn.
Leegte als enkelvoud refereert aan die inhoud van de bel, er is immers maar één leegte in. Leegten als meervoud zou verwijzen naar de fysieke maar tevens ook de overdrachtelijke leegte van wereld of/en geest.
LikeLike
Simen dank je, ik begrijp precies wat je bedoelt.
Een aantal van jouw suggesties heb ik overwogen.
Het gedicht heb ik steeds kleiner gemaakt.
Een kunst een kunde. Witregels ertussen, weer weggelaten enz.
Ik weet niet of het een must is om zo’n gedicht te kunnen lezen en voelend de essentie van de inhoud te laten doordringen.
Logica en Toverluchten….leuk
LikeLike
Ik heb het veranderd Simen.
Hartelijke dank voor je feedback!
LikeLike
Ja mooie combinatie van beeld en inhoud. ..
LikeLike
Dank je ramirezi voor je reactie
Ben er blij mee
LikeLike
Schitterend.
LikeLike
Welkom op mijn blog K9 Design en hartelijk dank voor je hoopvolle reactie. :-)
LikeLike
ik vind de foto prachtig; voor gestolde gedachten mis ik een werkwoord en dan bedoel ik echt missen :)
LikeLike
Dank je Hennie
Ik neem ook jouw gemis zeer ter harte en zal nog eens broeden.:-)
LikeLike
:-)
LikeLike
Ik heb iets toegevoegd Hennie
Nogmaals dank!
LikeLike
mooi en beter zo, vind ik
groet
LikeLike
Titel is prachtig trouwens.
Was ik nog vergeten
Zou ik daarom er prominent boven zetten
LikeLike
De foto associeer ik (alweer trouwens) met een aangespoelde potvis. Als er een god bestond, zou dat zijn gestolde gedachte zijn.
LikeLike
de foto?
de potvis?
jouw associatie?
of en en en
:-)
LikeLike
de potvis
LikeLike
Ik zie een schaatser links op het plaatje en een schaatsbeweging als gedicht er tegenaan gaan.
De benen rijgen de lege tijd aaneen tot een record, ze rijten dat weer in een volgende rit uiteen; waarbij het publiek de adem inhoudt.
Luchtwegen denk ik dan, maar het is jouw blog en lichtwegen is niet zomaar een titel; het is jouw handelsmerk :-)
LikeLike
Zo kun je het ook bekijken…..:-)
LikeLike
serene totem Svara!!:)
LikeLike
Dank u pastuiven :-)
LikeLike
Svara,
Ik vind het plaatje heel mooi, maar met de tekst heb ik wat moeite, ondanks dichterlijke vrijheden.
Wanneer je iets aaneenrijgt, dan heb je twee dingen nodig (leegtes) en uiteen…. verwaaien vind ik ook niet lekker gaan. In dit geval lijkt mij uiteen….drijven of uiteen…waaien een optie.
Groetjes,
jeer
LikeLike
Dank je Jeer voor je reactie.
Misschien kun je even kijken bij de reactie van Simen (10:05 )
Hij legt daar heel duidelijk uit waarom het leegte moet zijn.
En wat ‘verwaaien’ betreft:
Dat is een kwestie van gevoel, smaak en betekenis.
Verwaaien leidt voor mij tot iets anders dan waaien en drijven.
Hartelijke groet
LikeLike
Svara,
Oké, ik had deze reactie niet gezien en ik ben geen taalkundige, desondanks blijft mijn gevoel in beide gevallen “tegensputteren”.
Verwaaien lijkt mij prima en geeft het gevoel goed weer, maar met uiteen erbij vind ik het dubbelop.
Één reactie kun je niet aaneenrijgen, maar meerdere leiden wel tot een “kettingreactie” -;)
jeer
LikeLike
Dan wordt het misschien tijd Jeer om die hele santen’gedachten’kraam lekker te laten uitwaaieren waarheen dan ook en dan komt het vast goed ;-)
groet
LikeLike
Interessant zo’n gevoel. een dergelijke sputterend gevoel kun je vaak oplossen door analogie. Een halsketting aaneen rijgen zul je toch niet onlogisch vinden. Wat aaneen wordt is een eindresultaat. Dan rijg je feitelijk de kralen maar ook de ketting. Maar bij leegten zijn de componenten in essentie hetzelfde als het eindresultaat behalve de grootte. Dus alle leegten rijg je aaneen tot één leegte. Hoop dat het helpt.
LikeLike
svara, ik vind het jammer: dit is een blog en geen poëziecursus. Alleen Hennie had een punt, denk ik, want zij is, net als jij een gevoelsdichter. Jij weet heel goed waar je het over hebt. Een dichter schrijft en schrapt; de lezer vult in. Dat betekent dat een gedicht voor iedereen verschillend, anders is. Toch schrijf je er maar één! Je hoeft dus jouw tekst niet te veranderen of aan te passen, omdat iemand er moeite mee heeft. Ik hoop eerlijk gezegd dat je het weer in zijn oorspronkelijke staat terugbrengt, als je dat nog paraat hebt. (En weet je, met mijn frikkerigheid zou ik in sommige blogs nog wel eens wat d’tjes en t’tjes kunnen verbeteren. En ik doe het niet; uiteindelijk gaat het om de inhoud.) Sorry, dit moest me even van het hart…… Ik vond het een prachtgedicht en de combinatie met het beeld klopte (voor mij) helemaal.
LikeLike
Dag Corline
Doet goed!
Met de ene reactie kan ik meer dan met de ander maar ze zijn voor mij even waardevol. Alleen al dat iemand er de tijd voor neemt om het op zijn of haar manier te doorgronden vind ik de moeite waard om het ter harte te nemen. Van alle reacties leer ik op verschillende vlakken, niet alleen op schrijfgebied.
Of de inhoud soms voor iemand onlogisch is of echt acabadabra vind ik niet zo erg.
Zoveel hoofden zoveel werkelijkheden. Dat neemt niet weg dat ik het natuurlijk wel fijn vind wanneer de essentie van wat ik schrijf op een of andere manier gevoeld wordt. En voelend lezen is anders dan begrijpend lezen.
Voor jou was er kennelijk geen gemis wat me blij stemt.
Ik schrijf heel intuïtief en deel de teksten hier vaak al wanneer ze nog maar heel pril zijn, nog maar net ‘verdicht’.
Nooit zal ik iets veranderen als ik er niet achter sta. De aanpassing van nu heb ik dan ook uit mijn aantekening overgenomen. Daarom voelt dit wel vertrouwd.
Kortom ik zal een en ander eens een tijdje laten rijpen..….
Heel veel dank met een hartelijke groet
LikeLike
@Corline
Nou kennelijk gaat het je niet echt om de inhoud, want het enige dat er veranderd is is het ontbrekende gezegde. En daarmee had Hennie toch een punt volgens jou.
Het is maar gioed dat iemand zijn frikkerheid kan bedwingen wanneer hij/zij de scherpte mist.
LikeLike
frikkerigheid
LikeLike
Ik geloof niet in feeën en wat ze doen. Het gaat bij mij frikken omdat ik gewoon niet in feeën wil en kan geloven. Scherp wordt je er niet van, wel blind.
En zo lees ik het gedicht ook ´blind´ maar dan zijn het mijn hersens en niet mijn ogen.
gr
LikeLike
Dat treft
Ik geloof ook niet in feeën :-)
LikeLike