Smikkelaar

Posted by

11

.

kookboek-

.

Het zijn vandaag de ijle luchten
waarin ik toeven wil. Ik zit weer
comfortabel op je schoot,

dagenlang en eindeloos
zingen we op weg naar de zon.
Alleen de douane kan jou
verstillen voor schietgebedjes.

Haarspeldbochten, opluchting en
misselijkheid. Met getuite lippen
eet ik mijn eerste spaghetti
op het eiland Isola Bella.

Het is zo’n dag van heimwee naar
de geur van jouw appelbollen
pruttelend vlees en meer.

©svara
14/11/13

Foto:
Kookboek dat mijn moeder cadeau kreeg in 1938

.

.

11 thoughts on “Smikkelaar”

  2. @Corline, Hennie en Blew.
    Dank jullie wel voor de aandacht zo op haar sterfdag….
    Tis echt novemberweer met alles erop en eraan.
    Morgen ga ik proberen kastanjesoep te maken.
    Ik geloof niet dat ze dat lekker zou vinden :-)

    Like

    Beantwoorden

  4. Ware liefde gaat dus écht door de maag.

    Volgens mij is dit in de Fado wat de Portugezen Saudade noemen. Verdriet, melancholie, blijheid, weemoed, heimwee, melancholie of weemoed.

    De gelukzalige gevoelens van plezierige herinneringen aan iets wat niet meer is en het verdriet dat dit geeft.

    Like

    Beantwoorden

    • Dank je Jack voor je reactie.

      Alle emoties en ook Liefde gaat door de maag.
      Eten bereid en opgediend vanuit onvoorwaardelijke Liefde smaakt er naar.
      Het smaakt naar meer maar zal precies genoeg zijn en je wordt er ‘lekker’ niet dik van :-)

      Like

      Beantwoorden

  7. Toen ik acht was begon mijn moeder plotseling elke dag rauwkostrecepten te maken. Ruzie met mijn vader was de oorzaak. Ik heb het receptenboek na drie dagen verstopt tussen de kussens van de bank. Dat was gelukkig een recept dat werkte.

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie