Top 1000 Prijs de Poëzie 2013
.
Met dank aan Nico.
Ik ben alleen bij de eerste aanzet van dit schilderij aanwezig geweest. Ik vind het prachtig geworden!
Klik op de foto voor vergroting
.
De boot
abstract schilderen
is hem te ingewikkeld
de boot, het geheel
dit nu past beter
de kajuit van Lotte
de rechte takken
de ronde boei
de naam wordt donkerrood
zo wit
als wit op wit
volgt hij de eenvoud
in zijn gedachtegang
wanneer het witte potlood
ritmisch kringelt
rondom het blauw van
blauwer wordende wolken
om gedachten
tussentijds te verluchtigen
door wit op wit
eenvoudig dat
is abstract genoeg
©svara
10/13
Dit gedicht haalde de top 1000 van de Turing Gedichten Wedstrijd 2013. Er deden bijna 10.000 gedichten mee.
Ik ben er blij mee!
_________________________________________
Met nog een paar dichters ben ik gevraagd om een middag aanwezig te zijn bij de Schilders van Armslag en over onze ervaring te dichten.
Schilderen met Armslag is een activiteit, bedoeld voor thuiswonende mensen met dementie, die het leuk vinden om te tekenen of te schilderen.
Meer informatie over dit initiatief vind je onderaan het blog van deel 1 over dit thema: 1 expositie/dementie/schilderen poëzie
.
Svara 
Vertederend in woord en beeld.
Om allebei lief te hebben.
Fijne avond nog Svara.
LikeLike
@Dauw
Dank je Dauw
En mijn avond was oke :-)
LikeLike
Tja ik stond rood gedurende de aanmeldingsfase dus ik kwam daar niet eens doorheen, maar het gedicht verdient het! En het schilderij is, na uitleg, prachtig. En het initiatief ook. Als je denkt dat ik alleen maar positief kan zijn dan heb je het mis hoor!
LikeLike
@Tmmerark
Nee hoor dat denk ik niet :-)
Dank je voor je reactie
LikeLike
Ik had zo graag gewild dat mijn moeder zoiets voor zichzelf leuk zou vinden. Maar in alles negatief. Wat is dit warm!!!
LikeLike
@Rene
Dat is jammer. Maar dat kun je niet of moeilijk sturen. Deze mensen wonen nog thuis en komen een keer in de veertien dagen bij elkaar. In verzorgingshuizen gaat het geld vaak naar de vele managers i.p.van leuke activiteiten organiseren.
Het is soms de juiste activiteit vinden waardoor iemands vreugde weer wordt aangeraakt. Juist voor de familie is dat moeilijk omdat iemand zo anders reageert dan dat ze gewend zijn. Deze dementerenden schilderen overigens allemaal iets na en kiezen uit vele afbeeldingen waar ze zich dan al positief mee verbinden.
LikeLike
Mooi werk.
LikeLike
@raamopen
Welkom hier op mijn blog :-)
En….dank je
LikeLike
Het leven wordt al zo abstract. Zo fijn dat je dan de beelden in je hoofd naar de werkelijkheid kan (en mag) vormgeven. Je ziet de inspanning, maar ook het plezier eraan af.
En jouw gedicht had wat mij betreft in de top 100 gemogen. heel mooi!
LikeLike
@Corline
Dank je!
LikeLike
Een boom in het water. Vlagerige wolken. Details sterk vereenvoudig. Doen wij dit niet allemaal? Ja!
Alleen verliest de maker zich aan de blaadjes van de boom. Grappig.
‘Abstrakt bestaat niet,’ zei Picasso. Hij had gelijk.
Hier rechts, Svara, zie ik ook hoe de werkelijkheid wordt teruggebracht tot simpele vormen.
Door de ogen van een kind kijken we allemaal. Het detail raakt verloren omdat wij niet instaat zijn ze allemaal te benoemen of tekenen. Zelfs een foto is maar een moment opnamen van de werkelijkheid. Gelukkig maar.
‘Gestalt’ is ook jouw gedicht, dat er mooi bij aansluit.
‘Gebruik je hersen,’ zeg ik – als kunstenaar – altijd. Maar omdat dit minder wordt, zegt dit niets van hoe het in mijn hoofd (van de kunstenaar boven) precies werkt.
Gr, de bel gaat…. .
.
LikeLike
@Robert
Dank je voor je reactie
Ik ben blij dat ik niet in iemands hoofd kan kijken.
Ieder zijn vak.
LikeLike
@Simen en Pastuiven
Dank voor jullie ‘like’
Is dat de eerste like in jouw blogleven Simen? :-)
LikeLike
@Blew
dank je
LikeLike