Dialoog in ‘Haiku’ – 1

Zomer 2014

.
Met Simen maakte ik (cursief) het plan tot een dialoog in Haiku in de zomermaanden juli en augustus. Hierbij onze eerste ‘ogenblikken’.
Ik schrijf ze vanaf de camping onder de Franse hemel. Hij heeft er de lichtshow in dezelfde hemel onder gezet die hij vlak daarvoor iedere avond mocht bekijken.
We hebben er niet dezelfde foto’s bij staan dus plaats ik onderaan ook de link naar zijn weblog.

.
0005

23 juli

Ogenblik verzacht
toen de zon gezonken was
In het natte zand

24 juli
Onkruid vergeten
in het moment van eenheid
Zijn als het water
25 juli

Liep de heeele weg
zonde van de bok aanvaard
de geest blijft wakker

Uilen van de nacht
met grote ogen rondom
speuren buit en bruid

27 juli

De grote beer waakt
kijkt naar de poortwachter en
stuurt een engel van licht

Zocht het middelpunt
met bier tussen de mensen
Ook van de aarde

Zon brandt op de huid
de plicht zich te vermaken
smeult door in het zelf

Waar helderheid wacht
met innerlijke glimlach
balsem voor de ziel

Warm onvermogen
verlangen naar ont-moeten
Ieder zo zijn aard

Op de ruimtereis
is geen zicht naar buiten
al wat we zien zijn wij

Uit hetzelfde hout
is het allemaal maar taal
Nietig is de mens

28 juli

Economie groeit
de kinderen kijken toe
de hand geopend

De gaaien graaien
groene pruimen uit bomen
eentje vangt er bot

30 juli

Onbeschilderd doek
vandaag meng ik de kleuren
voor morgen geroerd

Zoveel pigmenten
in één kristal te vangen
zo vol is het licht

31 juli

Geen spel verloren
Vond in oude knikkerput
een oude kindergrijns

Eelt op de vinger
foetelen uit den boze
een knikkerzak vol

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Simen is in 2018 plotseling overleden.
Zijn blog is helaas niet meer in de lucht.
Ik ben dankbaar voor zijn inspiratie en voor alles wat we deelden!

.

.

 

 

 

10 thoughts on “Dialoog in ‘Haiku’ – 1

  1. Ik had bij Simen al zo’n gevoel van betrokkenheid in jullie dialoog, (zie reactie aldaar) maar verdraaid, hier voel ik me nog meer aangesproken omwille van jouw foto’s van die Vlaamse Gaaien. Hamse Wuitens worden ze hier in de streek genoemd en we hebben onze spotnaam aan hen te danken. Ik kan me wel wat ergers voorstellen trouwens, want het zijn prachtige vogels met beslist een aantal erg menselijke trekjes ;-)
    Schitterend initiatief Svara! Ik kijk al uit naar het vervolg.

    Like

Plaats een reactie