Dialoog in ‘Haiku’ – 2

Zomer 2014

Met Simen maakte ik (cursief) het plan tot een dialoog in Haiku’s in de zomermaanden juli en augustus. Hierbij het tweede deel.
Met veel plezier schrijf is ze vanaf de camping in de Provence.
We hebben er niet dezelfde foto’s bij staan dus plaats ik onderaan ook de link naar zijn weblog.

0009

1 augustus

Naar een volgend huis
de vloerbedekking gaat mee
voetstappen blijven

Zoveel versleept van
het een naar het ander in
krakende wagens

Zag ze ook, plastic
wapperend, hoog gestapeld
mee naar het zuiden

De rust is terug
op dit punt aangekomen
krijgt het een toekomst

2 augustus

Vogelvrij zijn ze
zo vlak voor hun galgenmaal
Ganzen op de vlucht

Ondanks de hitte
verfomfaaid de ekster
De diefstal gedijt

De bovenwoning
fraai gelambriseerd heelal
Ik heb de sleutel

3 augustus

Deuren klapperen
Woelige wolken, donker
Ademstil zo licht

Zie jij die maan ook?
Hij nodigt uit te blijven
De zon speelt spel mee

De zon gaat nooit weg
als mijn horizon stijgt zie
ik geen ondergang

4 augustus

Geen beweging ooit
wanneer er een vonk ontbreekt
op het dode punt

spiegel van leven
omkeerpunt voor vreugdevuur
bron van levenskracht

Aasvliegen snaaien
hier. Verschijnen, verdwijnen
zo vrij als een wolk

5 augustus

Kleuren kwetsbaar
voor eeuwen iriserend
als de rups ontsnapt

In lavendelgeur
naar hartenlust fladderen
Kevers hebben lief

6 augustus

Als je kijkt in tijd
zijn er geen richtingsborden
Geen weg raakt je kwijt
.

 

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Simen is in 2018 plotseling overleden.
Zijn blog is helaas niet meer in de lucht.
Ik ben dankbaar voor zijn inspiratie en voor alles wat we deelden!

 

.

10 thoughts on “Dialoog in ‘Haiku’ – 2

    • @Dauw
      Dank je weer. Ik merk dat hier, zo de hele dag in de natuur, mijn oog vaak direct samenvalt met een regel voor een haiku of met een haiku van Simen wat me dan, door een waarneming hier, weer inspireert.
      Een mooie wisselwerking zo.
      Het fototoestel is meestal binnen handbereik.

      Like

  1. Die kevertjes zijn vuurwantsen. Prachtige foto’s weer. Jammer dat ze niet wat groter kunnen.
    Hun kleur doet vermoeden dat ze vergiftig zijn voor predatoren. Wat ook bij Vlinders soms het geval is. Ken je het verschijnsel mimicry. Dat soorten elkaars gedaante aannemen om de vijand op een dwaalspoor te brengen. Bij vlinders zijn er veel die niet giftig zijn maar wel de kleuren hebben aangenomen van een bestaande giftige variant. Zoals je dat ook heel vaak ziet bij mensen dus.

    Like

    • Simen
      Die foto´s van die kevertjes op die slang vond ik wel mooi passen bij jouw laatste haiku.
      Die slang is een geweldig systeem om bepaalde struiken zoals vlinderstruiken van water te voorzien. In de buurt van elke struik zit een knopje wat er vanaf kan zodat het water zoetjesaan in de grond kan.

      Like

Plaats een reactie