In het toevluchtsoord van de vrouw is het stil.
De ruimte tussen horen en luisteren is flinterdun.
Vlinders, veelzijdig als de wind, fladderen over en weer.
Het gras is nog groen hier. De klimop zoekt gretig houvast
met voelsprieten die horen noch zien. Een vink zingt.
Onze ruimte wordt kleiner met gesloten deuren en
gefluister in zwoele nachten.
Elke dag loopt de duif zijn pad naar bevrijdend water.
De vrouw duwt een takje terug. De bamboe wuift.
©Nell ‘Svara’
.
.
.
.
.
@ Dank je Antoinette!
LikeLike
Dank je Luuk!
LikeLike
Dank je Wendy en van harte welkom hier
LikeLike
Dank je bens
LikeLike
Dank je Hennie voor je sterretje!
LikeLike