..
wachten dat kon ze
in overgave
soms het ene been al
in het ongewisse daar
op die drempel
waar haar onderstroom
ook pijn werd overbrugd
door onvergetelijke humor
pijnlijk kwetsbaar overgeleverd
mijn moeder
die het leven moest doorleven
tot op haar bot
gebogen door de tijd
op weg van de aarde weg
door die wimpers zijn ogen
hij, die haar niet zag
nog niet
al was de wens o zo groot
om zijn mysterie
binnen te gaan
drieënnegentig jaar
in een veel te grote jas
oersterk gedrapeerd
zacht en glashelder
met intens verlangen
naar dat verlossende ene
niet voelen niet weten
‘genoeg is genoeg’
.
© svara /november 2009/2011
.
Foto ©Iris Laos 2006
.
Info over het verschijnsel op de foto
.
________________________________________________________
.
Met mijn aandacht bij haar
.
.Trage overgang
Echt waar is overal
.
Op reis in de eeuwigheid
Haaar hemelse klank
.
.
.
