© svara
.
.
mijn dagen schijnen me licht
lang naar donker toe gespitst
dat ene punt in de verte
nog zo piep
toen tederheid geurde
door wimpers ga ik terug
in het zand voordat die avond brak
voordat het nieuwe oud werd
in dat licht schijnen mijn dagen
korter nu, die verte zo dichtbij
waar geen ontsnappen is
’t onmogelijke in mijn hoofd
.
© svara
15-11-2011
.
.
.
.
©svara
.
vaker dan alleen
in de vooravond
breekt het licht puntig
door een wolkeloze hemel
achter geloken ogen
een toekomst tegemoet
zo dichtbij de verte
die in liefde wederkomt
als was het een onderonsje
tussen oceaan en rivier
in en uit zo hen past
grenzen van eigenheid niet kennen
vaker dan alleen
in de vooravond
waar lichtende harten golven
door het transparante blauw
.
© svara
.
.
.
.
.
zomaar lag hij daar
geplet in mijn boek
van gisteravond
gevlogen in het licht van stikdonker
hoeveel naakter kun je zijn
zonder één enkele gedachte
zonder naar de letter te leven
fladderen
als een open boek van niets
op weg
naar geur en kleur
.
.
©svara
augustus 2010
.
.
.
.
©svara
.
.
.
sferisch verlangen
het zit hem in de atmosfeer
dat mijn water rijkelijk wil vloeien
naar hoeken die fijn zijn geplooid
in bochten hoog met de jaren mee
in die geur van een rozig gemoed
dat het hart vraagt om te rijpen
en schoonheid te zien
in craquelé dat ook in de tijd huist
waar snaren aan stilte raken
in hoogte vervuld van melancholie
wordt ruimte gekliefd voor mijn ziel
donzig zacht gelijk waterkristallen
vervloeien in een open sfeer
het hangt al dagen in mijn lucht
.
©svara
juli 2011
KLIK
Shostakovich, D – Piano Trio No.2. Op.67.3.
.
.
.
.
.
.
©svara
.
hier staat zij dan
hoog in mijn aanzien
haar wijde mantel groots
om belangeloos te omarmen
kiemen meeneemt als zij rijst
laat uitdijen naar meer
naar liefdes levenslicht
al is ook haar hele zijn
door duisternis omhuld
.
©svara
07-08-2011
.
.
.
.
.
©svara
laten we weer dichterbij
dan verder weg
dan woorden
geloosd in het verleden
het leven schrijven in het licht
van alles dat verandert
geen houvast
na elke letter laten
lucht die kansen schenkt
het razen te verheffen
door het oog van deze dag
die slechts gedragen wil
.
©svara
.
.
.
.
.
licht
laat donker vervagen
als ik in mij
mijn onvervreemdbaar tegendeel
herken
erkennen
laat licht
het donker vervagen
in mijn onvervreemdbaar
tegendeel
.
©svara/2010
.
Nicholas Lens: Deliciae Meae
.
.
.
.
©Iris Jordanië
.
tegenover een kwartier
staat zoveel tijd
te verdoen, te vergeven
geven in liefde
het leven weven
randloos op de rand
van zon en maan
meedraaiend in de ether
was dat ene kwartier
me vandaag te kort in de dag
tegenover toen
toen we waren zonder tijd
.
©svara
18-06-2011
.
.
.
.
Gaby Ludwig
.
.
ineens wist ik wat ik zocht
droeg dat gevoel
al zo lang met me mee
dat oer zonder woorden
vond het weer
al was het gekreukt
zó vanzelfsprekend
op papier
pinde het me vast
en werd heimwee mijn deel
.
©svara / 2010
.
.
.
.
.
.
.
©Iris/Syrië 2010
.
ja, ik weet het
soms nemen we teveel
tijd in dagen die vragen
om ons bestaan te staven
om ons geliefd te weten
in dat vangnet van woorden
waar we zeven tot we vallen
in die peilloze diepte
die niet weet, wat niet deert
waar liefde tijdloos bestaat
over en weer
.
svara
07-06-2011
.
.
.
.
.
Svara 