Klik voor vergroting
Het duurt wel even voordat de foto verschijnt
.
.
de zon links
het westen rechts
in een buiging naar
het levendige zuiden
voordat ik me terugtrek
in een cocon van stilte vol
subtiele ruis
totdat ik zit om te zitten
en mijmeringen in ijle
transparante lagen verluchten
klanken kunnen vervagen
van het krijsende jonge kind
gelijk op met vogels
die hun plek opeisen
hun natuurlijke slaap
ook uit de ogen wrijven
en zich net als hij de
dagenraad toe-eigenen
hoe verstrengeld toch die levens altijd zijn er knopen te ontwarren er is geen weg terug, een troost ligt in dat zalige zonnig lentelicht als belofte dat het altijd nieuwe zich naar een andere toekomst wil ontvouwen, gedragen door de herinnering aan puurheid van liefdeszaden ooit geplant
zij die niks had ook niets meer hoefde van dat alles
alleen
met haar verlangen naar steeds meer van minder puur
ging ze haar geliefde achterna vaarwateren op zijn schip
van west naar oost waar ze aan veelheid
aan franjes durfde te sterven
het leven trouw
toen haar lente een nieuwe cyclus begon .
.
uiteen gedreven wolken woeien aan het firmament roze rood, goud in het verschiet
toen het hemelgewelf zich verder ontvouwde om je in volle glorie te
eindelijk mogenhemelenwaren je woorden
en jouw laatste adem op die ene enkele tingeling van jouw geliefde klok zó sereen tot echo werd gestild
Denn alles Fleisch, ist wie Gras, und alle Herrlichkeit des Menschen wie des Grases Blumen. Das Gras ist verdorret und die Blume abgefallen.
♥ De mens is als gras en zijn schoonheid als een bloem in het veld. Het gras verdort en de bloem valt af.