Vriendschap

een ongeschonden verlangen nog
verweven met zijn kosmische kleur
geen zwartwit of rood, lentegroen

misschien, om van ziel tot ziel
als mens niet eenzaam te zijn
in een leven vol spiegelbeelden

met wie je praat, keuvelt, speelt, lacht
kunt verdrieten als balsem voor de ziel
naast je staat wanneer onrecht wringt

zielsnabij, het kwetsbare overstijgend
op de dunne lijn van meer of niet, waar
ongemak gevoeld mag en aangekeken

vrienden waken als de grote beer
op afstand dichtbij, wetend hoe
te ontmoeten, zwijgend soms.

©Nell ‘Svara’