Ooit wil ik natuurlijk ondergronds.
Van gif naar bouwstenen.
In zo’n levende cocon, web
van fijndradige schimmels
vertrouwend op de levenscyclus
van Mycelium, haar wijsheid.
Als vruchtbaar leven zal zij
me meeweven in dat donkere
paradijs onder elke voetafdruk
het oeroude netwerk tussen
wortels, planten, dieren
omhuld door moeder aarde.
Ooit mag zij de onschuld
mijn ziel weer groen kleuren als
viltganzerik of dagkoekoeksbloem.
Rode schijnspurrie mag ook.
Zij gedijt tussen straatklinkers en
opent zich in de warme middagzon.
Nell ‘Svara’
2022
Rob de Vos-prijs 2023 – Meander magazine
Thema: Restwaarde
Er waren 192 inzendingen en dit gedicht haalde de top 20.
Met dank! Ik ben dik tevreden! Felicitaties voor de top 3!
Svara 
@Rob, Luuk en Joop
Dank en fijn dat jullie er weer waren.
LikeLike