Morgen jij

.

.


©iris 2010 /Syrië /6:16 u

.

morgen jij

wat blijft er en wie volgt zijn leven
van doek geschilderd, boek geschreven
anders dan verstijfd verleden
’t gedroogd, geperst gelijmde heden

in de wacht totdat zijn muze
de massa vervaagt, de lijm
kan weken in de dag
en dagen in de weken

waar tijd de klok vertikt
zintuigen zijn gespitst
maar speuren geen spoor
zonder dwarsliggers

ook hij alleen weet wat wil blijven
wat in stille nachten mag beklijven
gedachtenschilderingen te herleven
woorden naar zijn toekomst toe geschreven

naar morgen jij
mijn ochtendgloren
.

©simen  ©svara 2011
.

.

.

.

.

.

10 thoughts on “Morgen jij

  1. Heel mooi verwoord, en voor het overgrote deel der mensen van toepassing.
    Maar wat ik treurig vind, is dat nageslacht soms met de herinnering aan een mens aan de haal gaat, en er tenslotte iets van bakt wat misschien totaal niet meer lijkt op het oorspronkelijke, zonder dat de heengegane persoon er iets aan kan doen.
    Ik noem maar: Abraham, Mozes, Boeddha, Jezus, Mohammed, heel veel zogenoemde heiligen…

    Like

  2. @ Athy
    Ik hoop dat je gezien hebt dat het een combigedicht is van Simen en mij.

    @ Maria
    dank je en fijn je hier te zien

    @ Annette
    klinkt goed :-)

    @ Selma
    Dank je voor je reactie maar ik kan en wil niet ingaan op jouw verhaal omdat het mij volledig ontgaat wat al die zogenoemde heiligen vandoen hebben met dit gedicht ook al begrijp ik wel wat je bedoelt.

    Like

Plaats een reactie