Watervlug

 

.

.
plakkerig en gekreukt
met wangen die gloeien
zonder kleerscheuren
is de klus weer geklaard

zij
vol en golvend
rossig koperblond
sproeten
in een amandel witte huid
hij
tenger en opgetogen
ontwapenend
guitig zijn blik in smalle ogen
diep zwarte haren wuift hij weg
met een sierlijk handgebaar
zijn moeder zal ik nooit kennen

– mama ik doe mijn schoenen uit –
– is goed jongen –

ze worden zorgvuldig neergezet
bij een tafelpoot
nog een keer kijkt hij om
naar zijn linkeronderbeen
van een jaar of zes hoog
en huppelt dan opgewekt naar
een sprankelkoele waterstraal

eindelijk gearriveerd

.

©svara
19-07-2012

.

.