Hemels verlangen

hemels-verlangen2

..

wachten dat kon ze
in overgave
soms het ene been al
in het ongewisse daar

op die drempel
waar haar onderstroom
ook pijn werd overbrugd
door onvergetelijke humor

pijnlijk kwetsbaar overgeleverd
mijn moeder
die het leven moest doorleven
tot op haar bot

gebogen door de tijd
op weg van de aarde weg
door die wimpers zijn ogen
hij, die haar niet zag

nog niet
al was de wens o zo groot
om zijn mysterie
binnen te gaan

drieënnegentig jaar
in een veel te grote jas
oersterk gedrapeerd
zacht en glashelder

met intens verlangen
naar dat verlossende ene
niet voelen niet weten
‘genoeg is genoeg’

.
© svara /november 2009/2011
.

Foto ©Iris Laos 2006
.

Info over het verschijnsel op de foto

.

________________________________________________________

.
Met mijn aandacht bij haar
.

.Trage overgang

Echt waar is overal
.

Op reis in de eeuwigheid


Haaar hemelse klank

.

.

.

18 thoughts on “Hemels verlangen

  1. Allen dank!!

    @ Ton
    dat dacht ik wel
    n.a.v. een van jouw laatste gedichten

    @ Ton
    @Simon
    @ Antoinette
    tis niet niks hé?
    ons voorland?

    @ Athy
    mooi beeld!
    als altijd is de natuur ons onbevooroordeeld voorbeeld

    @ Wouter
    welkom en leuk te horen dat je kennelijk regelmatig dit blog bezoekt.
    jouw reactie vind ik wel boeiend en triggert me
    dus….
    zou je me iets meer kunnen zeggen over dat (voor jou) verwarrende in mijn spel met taal?
    het mag ook via de mail als jij dat prettiger vindt.
    svara@kpnmail.nl
    .

    Like

  2. @Henk
    @Luuk
    Mijn moeder zei altijd:
    ‘Het enige eerlijke in de hele wereld is dat we niet weten wanneer we gaan en niet weten hoe we gaan en het is niet te koop!

    dank jullie met hartelijke groet

    Like

  3. Pingback: Trage overgang «

Plaats een reactie