.
ruw
stevig en robuust
zijn uiteinden prikkelen
een rozet fijn gevormd
wijst de wijsvinger een pad
blind en voorzichtig tastend
op het dak van duizenden tunnels
verbind ik me met het grauwe steen
poreus
de geur, het gruis
wordt gretig opgenomen
in die diepe levenslijnen
door beide handen ingepalmd
vergane tijden in het heden die
voor onbepaalde tijd door knoestig
ademend oerbot worden voortgedragen
.
©svara
31-05-2013
.
.
.
.
Luchtwortelen bedekt zonder pardon
het onvermijdelijke duister
in ontheemde huizen.
Bodemloos aarden
kronkelt zich hoe dan ook
naar een lichter bestaan.
.
© svara
13-05-2013
.
.
.
Wanneer die nachtelijke ruimte
langzaam uit me wegebt is de
smalte van een gedachtegang als
een donkere schacht zonder lift.
Rechtlijnig meegezogen in de val
stuiter ik en sputter zwakjes tegen.
Even nog is er zicht op het hoofdgeklets
dat zich ongevraagd overal doorheen
wurmt gretig op weg naar een fuik.
Onbevangenheid van het kind
bevangt me met zijn schaterlach
wanneer hij vol vertrouwen springt,
tuimelt, buitelt en opveert na elke val.
In zijn hoofd nog vrij weet hij mij
opnieuw te liften naar ongedwongen
lichtheid in de dag lang voordat school
ons op indringende toon roept – met een
bijtende wind mee – tot een andere orde.
.
©svara
25-03-2013
.
.
.
omkeerpunt in tijd
tussen dit of dat, wenkt
vanuit spiegels van zielen
voortdurend moment
om dit en dat mee te vlechten
in levensdraden, sterfelijk
als de jongste bloesems
onsterfelijk hun liefdeslicht
voor heelheid en meer
.
©svara
03/2003
.
.
.
.
Terp
had ik het maar geweten
dan was ik niet gegaan
nooit eerder nog borrelde
het zo dringend om de klim
zijn midden te ervaren
eenmaal daar in mijn onschuld
namen alle windrichtingen
me mee in hun beweging
had ik het maar geweten en
die koeienletters eerder gezien
dan had ik jou Das
in jouw burcht niet gestoord
en je alle ruimte gelaten
.
©svara
17-05-2012
.
_____________________________________________________
De terp tegenover de hoofdingang van Château de Frandeux dateert van de 1e eeuw vóór of de 1e eeuw na Chr.
Deze informatie werd in 2005 gegeven door iemand van monumentenzorg uit Namen.
Er zijn in Belgie en de Franse en Britse kust meer van dit soort heuveltjes.
Ze zijn door mensen gemaakt, het zijn geen grafheuvels. Op de platte bovenkant staan 8 eikenbomen of 8 lindebomen in een cirkel.
Men denkt dat het Keltische krachtplekken waren omdat later vaak vlak bij zo’n terp een klooster of kasteel gebouwd werd.
_____________________________________________________
.
.
.
.
‘Dancer’ ©1987 Rineke Dijkstra
.
.
oh kon ik mijn ego
af en toe maar opstropen
voor andere armen uit de mouwen
of kon ik haar maar teruggeven
aan de hemel met de vraag
of ze een volgende keer
een leesbare gebruiksaanwijzing
willen meesturen voor mijn bouwpakket
en anders wil ik mijzelf nú terug
heeft u dat gehoord?
voor altijd nú
om op het juiste moment
te kunnen zwijgen
.
©svara
17-04-2012
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
© Jos van Wunnik /Zwarte Maria hazelaar
.
.
huil je tranen uit het dal
en klim je buiging
laag voor laag
omhoog
recht die rug
geniet naar boven
onvindbaar die wolk
in een dal gezien
ooit
.
.
©svara /2009
.
.
.
.
.
.
.
klik voor grotere foto
.
.
de ochtend is als de lente
de middag als de zomer
de avond als de herfst
de nacht als de winter
ik wens dat elke dag
zich door je heen ontrolt
voelbaar zijn aanvang
je neemt met de energie
van jouw geboortespirit
en zich daardoor
als vanzelf
makkelijk voegt
in jouw zomer
in jouw herfst
in jouw winter
in jouw hart
.
©svara
22-03-2012
.
klik voor meer lente gedichten
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
M.C. Escher
.
.
.
ook ik zou misschien wel bloem willen wezen
die kan zwemmen in water
of een vis die in de aarde kan aarden
een vogel die door de tijd kruipt als mars
en venus kunnen stralen in ieder gelijk
in de lucht gloeien als een vuurvlieg
die zingt zoals Bach het bedoelde
wie zou niet willen overleven
daar waar ieder het zijne mag zijn
kruipen, vliegen, zwemmen, lopen,
hoe , dat is me om het even
ik zou wel in een cirkelgang
zonder middelvingers in hun middelpunt
niemand het centrum van macht
waar kinderen veilig kind mogen zijn
ons voor kunnen leven vanuit hun kracht
.
.
©svara
07-02-2012
.
.
.
.
.
.
.
wanneer schijnzekerheid wordt beseft
schrijdt moed in het licht om te laten
nimmer wat wil gemist altijd dát
waar blijheid zich denkt, is gehecht
wanneer durf zijn plaats inneemt
spiegelt het universum
nieuw zaad in rondes geplant
gepland reeds lang voor zijn tijd
in de nacht voor de zon
achter potten met helderrode bloeiers
spinnen in die wachtkamer van geduld
waar niet doen niet niets doen is*
.
.
@svara
31-01-2012
.
* DOEN
.
.
.
.
.
.
.
.
Svara 